keyboard_tab Digital Governance Act 2022/0868 PL

1.   Niniejszy rozdział stosuje się do danych będących w posiadaniu podmiotów sektora publicznego, które są chronione ze względu na:

2.   Niniejszego rozdziału nie stosuje się do:

3.   Niniejszy rozdział pozostaje bez uszczerbku dla:

1.   Podmioty sektora publicznego, które na mocy prawa krajowego są właściwe do udzielania lub odmowy udzielania dostępu do celów ponownego wykorzystywania co najmniej jednej kategorii danych, o których mowa w art. 3 ust. 1, muszą u dostępniać publicznie warunki, które muszą zostać spełnione w celu zezwolenia na takie ponowne_wykorzystywanie, oraz procedurę występowania z wnioskiem o  ponowne_wykorzystywanie za pośrednictwem pojedynczego punktu informacyjnego, o którym mowa w art. 8. Podmiotom sektora publicznego mogą pomagać w udzielaniu lub odmowie udzielania dostępu do celów ponownego wykorzystania właściwe podmioty określone w art. 7 ust. 1.

Państwa członkowskie zapewniają, aby podmioty sektora publicznego były wyposażone w niezbędne zasoby w celu przestrzegania niniejszego artykułu.

2.   W odniesieniu do kategorii danych i celów ponownego wykorzystywania oraz charakteru danych, na których ponowne_wykorzystywanie zezwolono, warunki ponownego wykorzystywania muszą być niedyskryminujące, przejrzyste, proporcjonalne i obiektywnie uzasadnione. Warunki te nie mogą być stosowane do ograniczania konkurencji.

3.   Podmioty sektora publicznego zapewniają, zgodnie z prawem Unii i prawem krajowym, aby chroniony charakter danych został zachowany. Mogą one ustanawiać następujące wymagania:

4.   W przypadku ponownego wykorzystywania, na które zezwolono zgodnie z ust. 3 lit. b) i c), podmioty sektora publicznego nakładają warunki, które pozwalają zachować integralność funkcjonowania systemów technicznych wykorzystywanego bezpiecznego środowiska przetwarzania. Podmiot sektora publicznego zastrzega sobie prawo weryfikacji procesu, środków oraz wszelkich wyników przetwarzania danych przez ponownego użytkownika, aby zachować integralność ochrony danych oraz zastrzega sobie prawo do zakazania wykorzystywania takich wyników, które zawierają informacje zagrażające prawom i interesom osób trzecich. Decyzja o zakazie wykorzystywania wyników musi być zrozumiała i przejrzysta dla ponownego użytkownika.

5.   O ile w prawie krajowym nie ustanowiono szczególnych zabezpieczeń dotyczących mających zastosowanie obowiązków w zakresie zachowania poufności związanych z ponownym wykorzystywaniem danych, o których mowa w art. 3 ust. 1, podmiot_sektora_publicznego uzależnia ponowne_wykorzystywanie danych przekazanych zgodnie z ust. 3 niniejszego artykułu od przestrzegania przez ponownego użytkownika obowiązku w zakresie zachowania poufności, zgodnie z którym zakazane jest ujawniania informacji, które stwarzają zagrożenie dla praw i interesów osób trzecich, a które pomimo wprowadzonych zabezpieczeń mogłyby się znaleźć w posiadaniu ponownego użytkownika. Ponowni użytkownicy mają zakaz deanonimizacji osób, których dane dotyczą, i podejmują środki techniczne i operacyjne w celu zapobieżenia deanonimizacji oraz zawiadomienia podmiotu sektora publicznego o wszelkich naruszeniach ochrony danych prowadzących do deanonimizacji osób zainteresowanych, których dane dotyczą. W przypadku niedozwolonego ponownego wykorzystywania danych nieosobowych ponowny użytkownik bez zwłoki i – w stosownych przypadkach – z pomocą podmiotu sektora publicznego informuje osoby prawne, na których prawa i interesy może to mieć wpływ.

6.   W przypadku gdy nie można zezwolić na ponowne_wykorzystywanie danych zgodnie z obowiązkami określonymi w ust. 3 i 4 niniejszego artykułu i nie ma podstawy prawnej do przesłania danych na podstawie rozporządzenia (UE) 2016/679, podmiot_sektora_publicznego dokłada wszelkich starań zgodnie z prawem Unii i prawem krajowym, by potencjalnym ponownym użytkownikom udzielić pomocy w uzyskiwaniu zgody osób, których dane dotyczą, lub pozwolenia posiadaczy danych – na których prawa i interesy takie ponowne_wykorzystywanie może mieć wpływ – oraz – o ile jest to możliwe – bez powodowania nieproporcjonalnie dużego obciążenia dla danego podmiotu sektora publicznego. Podmiotowi sektora publicznego mogą pomagać w udzielaniu takiej pomocy właściwe podmioty, o których mowa w art. 7 ust. 1.

7.   Na ponowne_wykorzystywanie danych można zezwolić wyłącznie z poszanowaniem praw własności intelektualnej. Prawo producenta bazy danych ustanowione w art. 7 ust. 1 dyrektywy 96/9/WE nie może być wykonywane przez podmioty sektora publicznego w celu uniemożliwienia ponownego wykorzystywania danych lub ograniczenia ponownego wykorzystywania w zakresie wykraczającym poza ograniczenia określone w niniejszym rozporządzeniu.

8.   W przypadku gdy dane, o które się zwrócono, są uznawane za poufne zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym dotyczącym poufności informacji handlowych lub statystycznych, podmioty sektora publicznego zapewniają, aby w wyniku zezwolenia na ponowne_wykorzystywanie nie zostały ujawnione dane poufne, chyba że na takie ponowne_wykorzystywanie zezwolono zgodnie z ust. 6.

9.   W przypadku gdy ponowny użytkownik zamierza przekazać do państwa trzeciego dane nieosobowe chronione ze względów określonych w art. 3 ust. 1, informuje o swoim zamiarze przekazania takich danych podmiot_sektora_publicznego, podając w momencie składania wniosku o  ponowne_wykorzystywanie takich danych również cel tego przekazania. W przypadku ponownego wykorzystywania zgodnie z ust. 6 niniejszego artykułu ponowny użytkownik, w stosownych przypadkach z pomocą podmiotu sektora publicznego, informuje osobę prawną, na której prawa i interesy może to mieć wpływ, o swoim zamiarze, celu oraz o odpowiednich zabezpieczeniach. Podmiot sektora publicznego nie zezwala na ponowne_wykorzystywanie, o ile dana osoba prawna nie udzieli pozwolenia na przekazanie.

10.   Podmioty sektora publicznego przesyłają poufne dane nieosobowe lub dane chronione prawami własności intelektualnej ponownemu użytkownikowi, który zamierza przekazać te dane do państwa trzeciego innego niż państwo wyznaczone zgodnie z ust. 12 wyłącznie wtedy, gdy ponowny użytkownik zobowiąże się na podstawie umowy do:

11.   Podmioty sektora publicznego, w stosownych przypadkach i w miarę swoich zdolności, udzielają ponownym użytkownikom wskazówek oraz udzielają pomocy w wypełnianiu obowiązków, o których mowa w ust. 10 niniejszego artykułu.

Aby udzielać pomocy podmiotom sektora publicznego i ponownym użytkownikom, Komisja może przyjmować akty wykonawcze określające wzory klauzul umownych dotyczących wypełniania obowiązków, o których mowa w ust. 10 niniejszego artykułu. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 33 ust. 3.

12.   Jeżeli jest to uzasadnione ze względu na znaczącą liczbę wniosków składanych w całej Unii dotyczących ponownego wykorzystywania danych nieosobowych w określonych państwach trzecich, Komisja może przyjąć akty wykonawcze, w których stwierdza, że stosowane przez dane państwo trzecie rozwiązania prawne, w zakresie nadzoru i egzekwowania przepisów:

Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą sprawdzającą, o której mowa w art. 33 ust. 3.

13.   Na podstawie szczególnych aktów ustawodawczych Unii można do celów niniejszego artykułu uznać niektóre kategorie danych nieosobowych będące w posiadaniu podmiotów sektora publicznego za szczególnie chronione w najwyższym stopniu, w przypadku gdy ich przekazanie do państw trzecich może zagrozić celom polityki publicznej Unii, takim jak bezpieczeństwo i zdrowie publiczne, lub może prowadzić do ryzyka deanonimizacji zanonimizowanych danych nieosobowych. W przypadku gdy taki akt zostanie przyjęty, Komisja przyjmuje zgodnie z art. 32 akty delegowane uzupełniające niniejsze rozporządzenie poprzez ustanowienie warunków szczególnych mających zastosowanie do przekazywania takich danych do państw trzecich.

Te warunki szczególne są ustalane w oparciu o charakter określonych w szczególnym akcie ustawodawczym Unii kategorii danych nieosobowych oraz w oparciu o powody uznania tych kategorii za szczególnie chronione w najwyższym stopniu, z uwzględnieniem ryzyka deanonimizacji zanonimizowanych danych nieosobowych. Te warunki szczególne muszą być niedyskryminujące i ograniczone do tego, co jest niezbędne do osiągnięcia celów polityki publicznej Unii określonych w tym akcie, zgodnie z międzynarodowymi zobowiązaniami Unii.

Jeżeli wymagają tego szczególne akty ustawodawcze Unii, o których mowa w akapicie pierwszym, takie warunki szczególne mogą obejmować warunki mające zastosowanie do przekazywania lub uzgodnień technicznych w tym zakresie, ograniczenia dotyczące ponownego wykorzystywania danych w państwach trzecich lub kategorii osób, które są uprawnione do przekazywania takich danych do państw trzecich, lub, w wyjątkowych przypadkach, ograniczenia dotyczące przekazywania do państw trzecich.

14.   Osoba fizyczna lub prawna, której przyznano prawo do ponownego wykorzystywania danych nieosobowych, może przekazywać te dane tylko do tych państw trzecich, w przypadku których spełnione są wymogi określone w ust. 10, 12 i 13.

1.   Organy właściwe do spraw usług pośrednictwa danych monitorują i nadzorują spełnianie przez dostawców usług pośrednictwa danych wymogów niniejszego rozdziału. Organy właściwe do spraw usług pośrednictwa danych mogą również monitorować i nadzorować spełnianie tych wymogów przez dostawców usług pośrednictwa danych na podstawie wniosków osób fizycznych lub prawnych.

2.   Organy właściwe do spraw usług pośrednictwa danych są uprawnione do zwracania się do dostawców usług pośrednictwa danych lub ich przedstawicieli prawnych z wnioskiem o wszelkie informacje niezbędne do zweryfikowania spełniania wymogów określonych w niniejszym rozdziale. Każdy wniosek o informacje musi być proporcjonalny do wykonywanego zadania i musi być uzasadniony.

3.   W przypadku ustalenia przez organ właściwy do spraw usług pośrednictwa danych, że dostawca usług pośrednictwa danych nie spełnia co najmniej jednego wymogu określonego w niniejszym rozdziale, organ ten powiadamia dostawcę usług pośrednictwa danych o swoich ustaleniach i daje mu możliwość przedstawienia swojego stanowiska w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia.

4.   Organ właściwy do spraw usług pośrednictwa danych jest uprawniony do żądania zaprzestania naruszeń, o których mowa w ust. 3, w rozsądnym terminie lub – w przypadku poważnego naruszenia – niezwłocznie, a także przyjmuje odpowiednie i proporcjonalne środki służące spełnianiu wymogów. W związku z tym organy właściwe do spraw usług pośrednictwa danych są w stosownych przypadkach uprawnione do:

Organ właściwy do spraw usług pośrednictwa danych zwraca się do Komisji o usunięcie dostawcy usług pośrednictwa danych z rejestru dostawców usług pośrednictwa danych po nakazaniu zaprzestania świadczenia usługi pośrednictwa danych zgodnie z akapitem pierwszym lit. c).

Jeżeli dostawca usług pośrednictwa danych usunie naruszenia, dokonuje do organu właściwego do spraw usług pośrednictwa danych ponownego zgłoszenia. Organ właściwy do spraw usług pośrednictwa danych powiadamia Komisję o każdym ponownym zgłoszeniu.

5.   W przypadku gdy niemający jednostki organizacyjnej w Unii dostawca usług pośrednictwa danych nie wyznaczy przedstawiciela prawnego lub przedstawiciel_prawny nie dostarczy na żądanie organu właściwego do spraw usług pośrednictwa danych niezbędnych informacji, które w pełni wykazują przestrzeganie niniejszego rozporządzenia, organ właściwy do spraw usług pośrednictwa danych jest uprawniony do przesunięcia rozpoczęcia lub zawieszenia świadczenia usługi pośrednictwa danych do czasu wyznaczenia przedstawiciela prawnego lub dostarczenia niezbędnych informacji.

6.   Organy właściwe do spraw usług pośrednictwa danych niezwłocznie powiadamiają zainteresowanego dostawcę usług pośrednictwa danych o środkach nałożonych zgodnie z ust. 4 i 5 oraz o powodach ich nałożenia, jak również o niezbędnych środkach, jakie należy wprowadzić w celu usunięcia odpowiednich niedociągnięć, i wyznaczają rozsądny – ale nie dłuższy niż 30 dni – termin na zastosowanie tych środków.

7.   Jeżeli dostawca usług pośrednictwa danych ma swoją główną jednostkę organizacyjną lub swojego przedstawiciela prawnego w państwie członkowskim, ale świadczy usługi w innych państwach członkowskich, organ właściwy do spraw usług pośrednictwa danych państwa członkowskiego, w którym znajduje się główna_jednostka_organizacyjna lub przedstawiciel_prawny, oraz organy właściwe do spraw usług pośrednictwa danych innych państw członkowskich, w których dostawca świadczy usługi, współpracują i udzielają sobie wzajemnej pomocy. Taka pomoc i współpraca mogą obejmować wymianę między zainteresowanymi organami właściwymi do spraw usług pośrednictwa danych informacji do celów ich zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz uzasadnione wnioski o wprowadzenie środków, o których mowa w niniejszym artykule.

W przypadku gdy organ właściwy do spraw usług pośrednictwa danych jednego państwa członkowskiego zwraca się o pomoc do organu właściwego do spraw usług pośrednictwa danych innego państwa członkowskiego, przedkłada przy tym uzasadniony wniosek. Organ właściwy do spraw usług pośrednictwa danych, do którego zwrócono się z takim wnioskiem, udziela odpowiedzi bez zbędnej zwłoki i w terminie proporcjonalnym do pilności wniosku.

Wszelkie informacje wymieniane w ramach pomocy, o którą zwraca się i której udziela się na podstawie niniejszego ustępu, są wykorzystywane jedynie w odniesieniu do kwestii, w której o nie wnioskowano.

1.   Organy właściwe do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych monitorują i nadzorują spełnianie przez uznane organizacje altruizmu danych wymogów określonych w niniejszym rozdziale. Organ właściwy do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych może również monitorować i nadzorować spełnianie tych wymogów przez takie uznane organizacje altruizmu danych na podstawie wniosków osób fizycznych lub prawnych.

2.   Organy właściwe do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych są uprawnione do zwracania się do uznanych organizacji altruizmu danych z wnioskiem o informacje niezbędne do zweryfikowania spełniania wymogów określonych w niniejszym rozdziale. Każdy wniosek o informacje musi być proporcjonalny do wykonywanego zadania i musi być uzasadniony.

3.   W przypadku ustalenia przez organ właściwy do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych, że uznana organizacja altruizmu danych nie spełnia co najmniej jednego wymogu określonego w niniejszym rozdziale, organ ten powiadamia tę uznaną organizację altruizmu danych o swoich ustaleniach i daje jej możliwość przedstawienia swojego stanowiska w terminie 30 dni od dnia otrzymania powiadomienia.

4.   Organ właściwy do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych jest uprawniony do żądania zaprzestania naruszeń, o których mowa w ust. 3, niezwłocznie albo w rozsądnym terminie, a także przyjmuje odpowiednie i proporcjonalne środki służące zapewnieniu spełnianiu wymogów.

5.   Jeżeli uznana organizacja altruizmu danych nie spełnia co najmniej jednego wymogu określonego w niniejszym rozdziale, nawet po otrzymaniu od organu właściwego do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych powiadomienia zgodnie z ust. 3, ta uznana organizacja altruizmu danych:

Decyzja o pozbawieniu prawa do posługiwania się oznakowaniem „uznana w Unii organizacja altruizmu danych” podjęta na podstawie akapitu pierwszego lit. a) jest podawana do wiadomości publicznej przez organ właściwy do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych.

6.   Jeżeli uznana organizacja altruizmu danych ma swoją główną jednostkę organizacyjną lub swojego przedstawiciela prawnego w państwie członkowskim, ale prowadzi działalność w innych państwach członkowskich, organ właściwy do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych państwa członkowskiego, w którym znajdują się główna_jednostka_organizacyjna lub przedstawiciel_prawny, oraz organy właściwe do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych innych państw członkowskich, w których podmiot prowadzi działalność, współpracują i udzielają sobie wzajemnej pomocy. Taka pomoc i współpraca mogą obejmować wymianę między zainteresowanymi organami właściwymi do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych informacji do celów ich zadań na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz uzasadnione wnioski o wprowadzenie środków, o których mowa w niniejszym artykule.

W przypadku gdy organ właściwy do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych jednego państwa członkowskiego zwraca się o pomoc do organu właściwego do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych innego państwa członkowskiego, przedkłada przy tym uzasadniony wniosek. Organ właściwy do spraw rejestracji organizacji altruizmu danych, do którego zwrócono się z takim wnioskiem, udziela odpowiedzi bez zbędnej zwłoki i w terminie proporcjonalnym do pilności wniosku.

Wszelkie informacje wymieniane w ramach pomocy, o którą zwraca się i której udziela się na podstawie niniejszego ustępu, są wykorzystywane jedynie w odniesieniu do kwestii, w której o nie wnioskowano.

1.   Podmiot sektora publicznego, osoba fizyczna lub prawna, którym przyznano prawo do ponownego wykorzystywania danych na podstawie rozdziału II, dostawca usług pośrednictwa danych lub uznana organizacja altruizmu danych wprowadzają wszelkie uzasadnione środki techniczne, prawne i organizacyjne, w tym uzgodnienia umowne, w celu zapobiegania międzynarodowemu przekazywaniu danych nieosobowych będących w posiadaniu Unii lub międzynarodowemu dostępowi administracji rządowej do takich danych, w przypadku gdy takie przekazywanie lub dostęp pozostawały w sprzeczności z prawem Unii lub prawem krajowym danego państwa członkowskiego, bez uszczerbku dla ust. 2 lub 3.

2.   Orzeczenia lub wyroki sądu lub trybunału państwa trzeciego oraz decyzje organu administracyjnego państwa trzeciego nakazujące podmiotowi sektora publicznego, osobie fizycznej lub prawnej, której przyznano prawo do ponownego wykorzystywania danych na podstawie rozdziału II, dostawcy usług pośrednictwa danych lub uznanej organizacji altruizmu danych przekazanie objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia danych nieosobowych będących w posiadaniu Unii lub udzielenie do nich dostępu uznaje się lub podlegać wykonuje wyłącznie wtedy, gdy są oparte na obowiązującej między wzywającym państwem trzecim a Unią umowie międzynarodowej, takiej jak umowa o wzajemnej pomocy prawnej, lub na umowie tego rodzaju między wzywającym państwem trzecim a państwem członkowskim.

3.   Przy braku umowy międzynarodowej, o której mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, w przypadku gdy podmiot_sektora_publicznego, osoba fizyczna lub prawna, której przyznano prawo do ponownego wykorzystywania danych na podstawie rozdziału II, dostawca usług pośrednictwa danych lub uznana organizacja altruizmu danych jest adresatem orzeczenia lub wyroku sądu lub trybunału państwa trzeciego lub decyzji organu administracyjnego państwa trzeciego nakazującej przekazanie objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia danych nieosobowych będących w posiadaniu Unii lub udzielenia do nich dostępu, a zastosowanie się do takiej decyzji wiązałoby się dla adresata z ryzykiem pozostawania w sprzeczności z prawem Unii lub z prawem krajowym danego państwa członkowskiego, przekazanie takich danych organowi państwa trzeciego lub udzielenie mu dostępu do takich danych może mieć miejsce wyłącznie gdy:

4.   Jeżeli warunki określone w ust. 2 lub 3 są spełnione, podmiot_sektora_publicznego, osoba fizyczna lub prawna, którym przyznano prawo do ponownego wykorzystywania danych na podstawie rozdziału II, dostawca usług pośrednictwa danych lub uznana organizacja altruizmu danych dostarczają minimalną ilość danych dozwoloną w odpowiedzi na wniosek, na podstawie racjonalnej interpretacji wniosku.

5.   Podmiot sektora publicznego, osoba fizyczna lub prawna, którym przyznano prawo do ponownego wykorzystywania danych na podstawie rozdziału II, dostawca usług pośrednictwa danych oraz uznana organizacja altruizmu danych informują – przed zastosowaniem się do tego wniosku – posiadacza danych o istnieniu wniosku organu administracyjnego państwa trzeciego o  dostęp do jego danych, z wyjątkiem gdy wniosek służy celom ścigania przestępstw, i tak długo, jak jest to konieczne do zachowania skuteczności działań w zakresie ścigania przestępstw.

1.   Powierzenie Komisji uprawnień do przyjmowania aktów delegowanych podlega warunkom określonym w niniejszym artykule.

2.   Uprawnienia do przyjmowania aktów delegowanych, o których mowa w art. 5 ust. 13 i art. 22 ust. 1, powierza się Komisji na czas nieokreślony od dnia 23 czerwca 2022 r.

3.   Przekazanie uprawnień, o którym mowa w art. 5 ust. 13 i art. 22 ust. 1, może zostać w dowolnym momencie odwołane przez Parlament Europejski lub przez Radę. Decyzja o odwołaniu kończy przekazanie określonych w niej uprawnień. Decyzja o odwołaniu staje się skuteczna od następnego dnia po jej opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej lub w późniejszym terminie określonym w tej decyzji. Nie wpływa ona na ważność jakichkolwiek już obowiązujących aktów delegowanych.

4.   Przed przyjęciem aktu delegowanego Komisja konsultuje się z ekspertami wyznaczonymi przez każde państwo członkowskie zgodnie z zasadami określonymi w Porozumieniu międzyinstytucjonalnym w sprawie lepszego stanowienia prawa z dnia 13 kwietnia 2016 r.

5.   Niezwłocznie po przyjęciu aktu delegowanego Komisja przekazuje go równocześnie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie.

6.   Akt delegowany przyjęty na podstawie art. 5 ust. 13 lub art. 22 ust. 1 wchodzi w życie tylko wówczas, gdy ani Parlament Europejski, ani Rada nie wyraziły sprzeciwu w terminie trzech miesięcy od przekazania tego aktu Parlamentowi Europejskiemu i Radzie, lub gdy, przed upływem tego terminu, zarówno Parlament Europejski, jak i Rada poinformowały Komisję, że nie wniosą sprzeciwu. Termin ten przedłuża się o trzy miesiące z inicjatywy Parlamentu Europejskiego lub Rady.