Cyber Resilience Act 2023/2841 PL

1)	„ podmioty_Unii” oznaczają instytucje, organy i jednostki administracyjne Unii ustanowione Traktatem o Unii Europejskiej, Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) lub Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej lub na podstawie tych traktatów;

2)	„ sieci_i systemy_informatyczne” oznaczają sieci_i systemy_informatyczne zdefiniowane w art. 6 pkt 1 dyrektywy (UE) 2022/2555;

3)	„ bezpieczeństwo_sieci_i systemów_informatycznych” oznacza bezpieczeństwo_sieci_i systemów_informatycznych zdefiniowane w art. 6 pkt 2 dyrektywy (UE) 2022/2555;

4)	„ cyberbezpieczeństwo” oznacza cyberbezpieczeństwo zdefiniowane w art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) 2019/881;

„ kierownictwo_najwyższego_szczebla” oznacza kierownika odpowiedzialnego, organ zarządzający lub organ ds. koordynacji i nadzoru odpowiedzialne za funkcjonowanie danego podmiotu Unii na najwyższym szczeblu administracyjnym, uprawnionego lub uprawnione do przyjmowania lub zatwierdzania decyzji zgodnie z ustaleniami dotyczącymi zarządzania na wysokim szczeblu danego podmiotu Unii, bez uszczerbku dla formalnych obowiązków innych szczebli kierownictwa w zakresie zgodności i zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni w ramach ich odpowiednich kompetencji;

6)	„ potencjalne_zdarzenie_dla_cyberbezpieczeństwa” oznacza potencjalne_zdarzenie_dla_cyberbezpieczeństwa zdefiniowane w art. 6 pkt 5 dyrektywy (UE) 2022/2555;

7)	„ incydent” oznacza incydent zdefiniowany w art. 6 pkt 6 dyrektywy (UE) 2022/2555;

8)	„poważny incydent” oznacza incydent, który powoduje zakłócenie o stopniu przekraczającym zdolność reagowania podmiotu Unii i CERT-UE lub który ma znaczący wpływ na co najmniej dwa podmioty_Unii;

9)	„ incydent w cyberbezpieczeństwie na dużą skalę” oznacza incydent w cyberbezpieczeństwie na dużą skalę zdefiniowany w art. 6 pkt 7 dyrektywy (UE) 2022/2555;

10)	„obsługa incydentu” oznacza obsługę incydentu zdefiniowaną w art. 6 pkt 8 dyrektywy (UE) 2022/2555;

11)	„ cyberzagrożenie” oznacza cyberzagrożenie zdefiniowane w art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) 2019/881;

12)	„poważne cyberzagrożenie” oznacza poważne cyberzagrożenie zdefiniowane w art. 6 pkt 11 dyrektywy (UE) 2022/2555;

13)	„ podatność” oznacza podatność zdefiniowaną w art. 6 pkt 15 dyrektywy (UE) 2022/2555;

14)	„ ryzyko_w cyberprzestrzeni” oznacza ryzyko zdefiniowane w art. 6 pkt 9 dyrektywy (UE) 2022/2555;

15)	„ usługa_chmurowa” oznacza usługę chmurową zdefiniowaną w art. 6 pkt 30 dyrektywy (UE) 2022/2555.

Artykuł 17

Współpraca CERT-UE z jego odpowiednikami w państwach członkowskich

1. Bez zbędnej zwłoki CERT-UE współpracuje i prowadzi wymianę informacji ze swoimi odpowiednikami z państw członkowskich, w szczególności z CSIRT wyznaczonymi lub ustanowionymi na podstawie art. 10 dyrektywy (UE) 2022/2555 lub w stosownych przypadkach z właściwymi organami i z pojedynczymi punktami kontaktowymi wyznaczonymi lub ustanowionymi na podstawie art. 8 tej dyrektywy, w zakresie incydentów, cyberzagrożeń, podatności, potencjalnych zdarzeń dla cyberbezpieczeństwa, ewentualnych środków zaradczych oraz najlepszych praktyk, jak również wszystkich kwestii istotnych dla lepszej ochrony środowisk ICT podmiotów Unii, w tym za pośrednictwem sieci CSIRT ustanowionej na podstawie art. 15 dyrektywy (UE) 2022/2555. CERT-UE wspiera Komisję w ramach EU-CyCLONe, ustanowionego na podstawie art. 16 dyrektywy (UE) 2022/2555, w skoordynowanym zarządzaniu kryzysami i incydentami w cyberbezpieczeństwie na dużą skalę.

2. W przypadku gdy CERT-UE dowie się o wystąpieniu znaczącego incydentu na terytorium danego państwa członkowskiego, niezwłocznie powiadamia on właściwego odpowiednika w tym państwie członkowskim, zgodnie z ust. 1.

3. Jeżeli dane osobowe są chronione zgodnie z mającym zastosowanie prawem Unii dotyczącym ochrony danych, CERT-UE bez zbędnej zwłoki, wymienia z odpowiednikami z państw członkowskich stosowne informacje dotyczące konkretnych incydentów, aby ułatwić wykrywanie podobnych cyberzagrożeń lub incydentów lub by przyczynić się do analizy incydentu, co nie wymaga zgody podmiotu Unii, którego dotyczy incydent. CERT-UE wymienia informacje dotyczące konkretnych incydentów, które ujawniają tożsamość celu, wyłącznie w jednej z następujących sytuacji

a)	podmiot Unii, którego dotyczy incydent, wyraził zgodę;

b)	podmiot Unii, którego dotyczy incydent, nie wyraził zgody przewidzianej w lit. a), lecz ujawnienie tożsamości tego podmiotu Unii mogłoby zwiększyć prawdopodobieństwo uniknięcia incydentów lub złagodzenia ich skutków w innych miejscach;

c)	podmiot Unii, którego dotyczy incydent, już podał do wiadomości publicznej, że padł ofiarą incydentu.

Decyzje o wymianie informacji dotyczących konkretnego incydentu, które ujawniają tożsamość celu, w który wymierzony był incydent, podjęte na podstawie akapitu pierwszego lit. b) zatwierdza szef CERT-UE. Przed wydaniem takiej decyzji CERT-UE kontaktuje się na piśmie z podmiotem Unii, którego dotyczy incydent, wyjaśniając, w jaki sposób ujawnienie tożsamości podmiotu pomogłoby uniknąć incydentów lub złagodzić ich skutki w innych miejscach. Szef CERT-UE przedstawia wyjaśnienie i wyraźnie zwraca się do podmiotu Unii o wydanie w określonym terminie oświadczenia, czy wyraża zgodę. Szef CERT-UE informuje również podmiot Unii, że w świetle przedstawionych wyjaśnień zastrzega on sobie prawo do ujawnienia informacji nawet pomimo braku zgody. Przed ujawnieniem informacji informuje się o tym podmiot Unii, którego dotyczy incydent.

Artykuł 22

Koordynacja reakcji na incydenty i współpraca

1. Działając jako punkt wymiany informacji na temat cyberbezpieczeństwa i koordynacji reakcji na incydenty, CERT-UE ułatwia wymianę informacji dotyczących incydentów, cyberzagrożeń, podatności i potencjalnych zdarzeń dla cyberbezpieczeństwa między:

a)	podmiotami Unii;

b)	odpowiednikami, o których mowa w art. 17 i 18.

2. CERT-UE, w stosownych przypadkach w ścisłej współpracy w ENISA, ułatwia koordynację między podmiotami Unii w zakresie reagowania na incydenty, co obejmuje:

a)	przyczynianie się do spójnej komunikacji zewnętrznej;

b)	wzajemne wsparcie, takie jak wymiana informacji istotnych dla podmiotów Unii lub udzielanie pomocy, w stosownych przypadkach bezpośrednio na miejscu;

c)	optymalne wykorzystanie zasobów operacyjnych;

d)	koordynację z innymi mechanizmami reagowania kryzysowego na poziomie Unii.

3. CERT-UE, w ścisłej współpracy z ENISA, wspiera podmioty_Unii w zakresie orientacji sytuacyjnej w odniesieniu do incydentów, cyberzagrożeń, podatności i potencjalnych zdarzeń dla cyberbezpieczeństwa, a także w dzieleniu się istotnymi postępami w dziedzinie cyberbezpieczeństwa.

4. Do dnia 8 stycznia 2025 r. IICB na podstawie propozycji CERT-UE przyjmie wytyczne lub zalecenia dotyczące koordynacji reagowania na incydenty i współpracy w tym zakresie w odniesieniu do znaczących incydentów. w przypadku podejrzenia, że incydent nosi znamiona przestępstwa, CERT-UE bez zbędnej zwłoki doradza, jak zgłosić incydent organom ścigania.

5. Na specjalny wniosek państwa członkowskiego i za zgodą zainteresowanych podmiotów Unii CERT-UE może zwrócić się do ekspertów z wykazu, o którym mowa w art. 23 ust. 4, o udział w reakcji na poważny incydent mający wpływ na to państwo członkowskie lub na incydent w cyberbezpieczeństwie na dużą skalę zgodnie z art. 15 ust. 3 lit. g) dyrektywy (UE) 2022/2555. Szczegółowe przepisy dotyczące dostępu podmiotów Unii do ekspertów technicznych oraz korzystania z ich usług są zatwierdzane przez IICB na wniosek CERT-UE.

whereas

keyboard_tab Cyber Resilience Act 2023/2841 PL

Cyber Resilience Act 2023/2841 PL