Cyber Resilience Act 2023/2841 PL

1. IICB na podstawie art. 10 ust. 2 i art. 11 skutecznie monitoruje wdrażanie przez podmioty_Unii niniejszego rozporządzenia oraz przyjętych wytycznych, zaleceń i wezwań do działania. IICB może zażądać od podmiotów Unii niezbędnych w tym celu informacji lub dokumentów. w przypadku przyjmowania środków zapewniania zgodności na podstawie niniejszego artykułu dotyczących danego podmiotu Unii, który jest bezpośrednio reprezentowany w IICB, podmiot ten nie ma prawa głosu.

2. W razie gdy IICB stwierdzi, że dany podmiot Unii nie wdrożył należycie niniejszego rozporządzenia lub wytycznych, zaleceń lub wezwań do działania wydanych na podstawie niniejszego rozporządzenia, może – bez uszczerbku dla wewnętrznych procedur danego podmiotu Unii oraz po umożliwieniu temu podmiotowi Unii przedstawienia uwag:

a)	przekazać danemu podmiotowi Unii uzasadnioną opinię dotyczącą stwierdzonych niedociągnięć we wdrażaniu niniejszego rozporządzenia;

b)	wydać – po konsultacji z CERT-UE – wytyczne dla danego podmiotu Unii, w celu zapewnienia, aby w określonym terminie jego Ramy, środki zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni, plan dotyczący cyberbezpieczeństwa i zgłaszanie incydentów stały się zgodne z niniejszym rozporządzeniem;

c)	wydać ostrzeżenie wzywające podjęcie działań w celu zaradzenia w określonym terminie stwierdzonym niedociągnięciom, zawierające zalecenia co do zmiany środków przyjętych przez dany podmiot Unii na podstawie niniejszego rozporządzenia;

d)	wydać danemu podmiotowi Unii uzasadnione powiadomienie, w przypadku gdy w określonym terminie nie podjął on wystarczających działań w celu zaradzenia niedociągnięciom wskazanym w ostrzeżeniu wydanym na podstawie lit. c);

wydać:

(i)	zalecenie przeprowadzenia audytu; lub

(ii)	żądanie przeprowadzenia audytu przez zewnętrznego audytora;

f)	w stosownych przypadkach poinformować Trybunał Obrachunkowy, w ramach jego mandatu, o zarzucanym braku zgodności;

g)	wydać skierowane do wszystkich państw członkowskich i podmiotów Unii zalecenie tymczasowego zawieszenia przepływów danych do danego podmiotu Unii.

Do celów akapitu pierwszego lit. c) liczbę odbiorców ostrzeżenia odpowiednio się ogranicza, jeżeli jest to konieczne ze względu na ryzyko_w cyberprzestrzeni.

Ostrzeżenia i zalecenia wydane na podstawie akapitu pierwszego kieruje się do kierownictwa najwyższego szczebla danego podmiotu Unii.

3. W przypadku gdy IICB przyjmie środki na podstawie ust. 2 akapit pierwszy lit. a)–g), dany podmiot Unii przedstawia szczegółowy opis środków i działań podjętych w celu usunięcia zarzucanych mu niedociągnięć stwierdzonych przez IICB. Podmiot Unii przedkłada ten szczegółowy opis w rozsądnym terminie uzgodnionym z IICB.

4. W przypadku gdy IICB uzna, że naruszenie niniejszego rozporządzenia przez dany podmiot Unii ma charakter długotrwały i wynika bezpośrednio z działań lub zaniechań ze strony urzędnika lub innego pracownika Unii, w tym członka kierownictwa najwyższego szczebla, IICB zwraca się do danego podmiotu Unii o podjęcie odpowiednich działań, w tym z żądaniem, by rozważył podjęcie działań o charakterze dyscyplinarnym zgodnie z przepisami i procedurami ustanowionymi w regulaminie pracowniczym i innymi mającymi zastosowanie przepisami i procedurami. w tym celu IICB przekazuje danemu podmiotowi Unii niezbędne informacje.

5. Jeżeli podmioty_Unii powiadomią, że nie są w stanie dotrzymać terminów określonych w art. 6 ust. 1 i w art. 8 ust. 1, IICB może w należycie uzasadnionych przypadkach, uwzględniwszy rozmiar podmiotu Unii, zezwolić na przedłużenie tych terminów.

ROZDZIAŁ IV

CERT-UE

Artykuł 13

Misja i zadania CERT-UE

1. Misją CERT-UE jest przyczynianie się do bezpieczeństwa jawnego środowiska ICT wszystkich podmiotów Unii poprzez doradzanie im w zakresie cyberbezpieczeństwa, pomaganie im w zapobieganiu incydentom, wykrywaniu ich, ich obsłudze, łagodzeniu ich skutków, reagowaniu na nie i usuwaniu ich skutków oraz poprzez pełnienie dla tych podmiotów w roli punktu wymiany informacji na temat cyberbezpieczeństwa i koordynacji reakcji na incydenty.

2. CERT-UE gromadzi, analizuje i udostępnia podmiotom Unii informacje na temat cyberzagrożeń, podatności i incydentów dotyczących jawnej infrastruktury ICT oraz zarządza tymi informacjami. Koordynuje reagowanie na incydenty na poziomie międzyinstytucjonalnym i na poziomie podmiotów Unii, również poprzez świadczenie lub koordynowanie specjalistycznej pomocy operacyjnej.

3. Mając na celu pomoc dla podmiotów Unii, CERT-UE wykonuje następujące zadania:

a)	wspiera je we wdrażaniu niniejszego rozporządzenia oraz przyczynia się do koordynacji wdrażania niniejszego rozporządzenia za pomocą środków wymienionych w art. 14 ust. 1 lub poprzez sporządzanie sprawozdań ad hoc, o które zwróci się IICB;

b)	świadczy standardowe usługi CSIRT dla podmiotów Unii w formie pakietu usług z zakresu cyberbezpieczeństwa opisanych w katalogu usług (zwane dalej „usługami podstawowymi”);

c)	utrzymuje sieć równorzędnych podmiotów i partnerów w celu wspierania usług określonych w art. 17 i 18;

d)	zwraca uwagę IICB na wszelkie problemy związane z wdrażaniem niniejszego rozporządzenia oraz z wdrażaniem wytycznych, zaleceń i wezwań do działania;

e)	na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2, przyczynia się w ścisłej współpracy z ENISA do uzyskania orientacji sytuacyjnej w zakresie cyberbezpieczeństwa Unii;

f)	koordynuje zarządzanie poważnymi incydentami;

g)	działa po stronie podmiotów Unii jako odpowiednik koordynatora wyznaczonego na potrzeby skoordynowanego ujawniania podatności na podstawie art. 12 ust. 1 dyrektywy (UE) 2022/2555;

h)	na wniosek podmiotu Unii dokonuje proaktywnego nieinwazyjnego skanowania publicznie dostępnych sieci i systemów informatycznych tego podmiotu Unii.

W stosownych przypadkach i z zastrzeżeniem odpowiedniej poufności informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. e), udostępnia się IICB, sieci CSIRT i Centrum Analiz Wywiadowczych Unii Europejskiej (EU INTCEN).

4. CERT-UE może, zgodnie z odpowiednio art. 17 lub 18, współpracować ze stosownymi społecznościami zajmującymi się cyberbezpieczeństwem w Unii i w jej państwach członkowskich, w tym w następujących obszarach:

a)	gotowość, koordynowanie reakcji na incydenty, wymiana informacji i reagowanie w sytuacjach kryzysowych na poziomie technicznym w sprawach związanych z podmiotami Unii;

b)	współpraca operacyjna dotycząca sieci CSIRT, w tym w odniesieniu do wzajemnej pomocy;

c)	analiza cyberzagrożeń, w tym orientacja sytuacyjna;

d)	dowolna kwestia wymagająca fachowej wiedzy technicznej CERT-UE w dziedzinie cyberbezpieczeństwa.

5. W ramach swoich kompetencji CERT-UE prowadzi zorganizowaną współpracę z ENISA w zakresie budowania zdolności, współpracy operacyjnej i długoterminowych analiz strategicznych cyberzagrożeń zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/881. CERT-UE może współpracować z Europejskim Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością przy Europolu i wymieniać się z nim informacjami.

6. CERT-UE może świadczyć następujące usługi nie opisane w jego katalogu usług (zwane dalej „usługami płatnymi”):

usługi wspierające cyberbezpieczeństwo środowiska ICT podmiotów Unii inne niż usługi określone w ust. 3, na podstawie umów o gwarantowanym poziomie usług i z zastrzeżeniem dostępnych zasobów, w szczególności szeroko zakrojone monitorowanie sieci, w tym stanowiące pierwszą linię obrony, całodobowe monitorowanie pod kątem poważnych cyberzagrożeń;

b)	usługi wspierające operacje lub projekty w zakresie cyberbezpieczeństwa podmiotów Unii inne niż usługi zapewniające ochronę ich środowiska ICT, na podstawie pisemnych umów i po uprzednim zatwierdzeniu przez IICB;

c)	na wniosek – proaktywne skanowanie sieci i systemów informatycznych danego podmiotu Unii w celu wykrycia podatności o potencjalnym znaczącym wpływie;

usługi wspierające bezpieczeństwo środowiska ICT świadczone na rzecz organizacji niebędących podmiotami Unii, lecz ściśle współpracujących z podmiotami Unii, na przykład ze względu na powierzone im zadania lub obowiązki na mocy prawa Unii, na podstawie pisemnych umów i po uprzednim zatwierdzeniu przez IICB.

W odniesieniu do akapitu pierwszego lit. d) po uprzednim zatwierdzeniu przez IICB CERT-UE może w drodze wyjątku zawierać umowy o gwarantowanym poziomie usług z podmiotami innymi niż podmioty_Unii.

7. CERT-UE organizuje ćwiczenia w zakresie cyberbezpieczeństwa i może w nich uczestniczyć lub zalecać uczestnictwo w istniejących ćwiczeniach, w stosownych przypadkach w ścisłej współpracy z ENISA, w celu testowania poziomu cyberbezpieczeństwa podmiotów Unii.

8. CERT-UE może udzielać pomocy podmiotom Unii w razie incydentów w sieciach i systemach informatycznych przetwarzających EUCI, o ile zainteresowane podmioty_Unii wyraźnie się o to zwrócą zgodnie ze swoimi odpowiednimi procedurami. Udzielanie pomocy przez CERT-UE na podstawie niniejszego ustępu pozostaje bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących ochrony informacji niejawnych.

9. CERT-UE informuje podmioty_Unii o swoich procedurach i procesach obsługi incydentów.

10. CERT-UE dostarcza, z zachowaniem wysokiego poziomu poufności i wiarygodności, za pomocą odpowiednich mechanizmów współpracy i podległości służbowej, istotnych i zanonimizowanych informacji o poważnych incydentach i sposobie ich obsługi. Informacje te włącza się do sprawozdania, o którym mowa w art. 10 ust. 14.

11. CERT-UE w ścisłej współpracy z EIOD wspiera zainteresowane podmioty_Unii w obsłudze incydentów powodujących naruszenie danych osobowych, bez uszczerbku dla właściwości i zadań EIOD jako organu nadzorczego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.

12. CERT-UE może, na wyraźny wniosek jednostek podmiotów Unii zajmujących się poszczególnymi politykami, zapewnić doradztwo techniczne lub wkład techniczny w odpowiednich kwestiach dotyczących polityki.

Artykuł 14

Wytyczne, zalecenia i wezwania do działania

1. CERT-UE wspiera wdrażanie niniejszego rozporządzenia poprzez:

a)	wydawanie wezwań do działania opisujących pilne środki w zakresie bezpieczeństwa, do zastosowania których w określonym terminie wzywa się podmioty_Unii;

b)	przedstawianie IICB propozycji wytycznych skierowanych do wszystkich podmiotów Unii lub do części z nich;

c)	przedstawianie IICB propozycji zaleceń skierowanych do poszczególnych podmiotów Unii.

W odniesieniu do akapitu pierwszego lit. a) dany podmiot Unii bez zbędnej zwłoki po otrzymaniu wezwania do działania informuje CERT-UE o sposobie zastosowania pilnych środków w zakresie bezpieczeństwa.

2. Wytyczne i zalecenia mogą obejmować:

wspólne metody i model oceny dojrzałości podmiotów Unii w zakresie cyberbezpieczeństwa, w tym odpowiednie skale lub kluczowe wskaźniki skuteczności działania, służące jako punkt odniesienia dla stałych postępów w zakresie cyberbezpieczeństwa we wszystkich podmiotach Unii i ułatwiające traktowanie priorytetowo poszczególnych obszarów cyberbezpieczeństwa i środków z zakresu cyberbezpieczeństwa z uwzględnieniem stanu cyberbezpieczeństwa w poszczególnych podmiotach;

b)	ustalenia dotyczące zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni i ustalenia dotyczące środków zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni lub usprawnienia tych elementów;

c)	ustalenia dotyczące ocen dojrzałości w zakresie cyberbezpieczeństwa i planów dotyczących cyberbezpieczeństwa;

d)	w stosownych przypadkach wykorzystywanie wspólnej technologii, architektury, otwartego oprogramowania i powiązanych najlepszych praktyk w celu osiągnięcia interoperacyjności i wspólnych norm, w tym skoordynowanego podejścia do bezpieczeństwa łańcucha dostaw;

e)	w stosownych przypadkach informacje ułatwiające posługiwanie się narzędziami udzielania zamówień realizowanych na zasadzie współpracy na zakup odpowiednich usług i produktów z zakresu cyberbezpieczeństwa od zewnętrznych dostawców;

f)	ustalenia dotyczące wymiany informacji na podstawie art. 20.

Artykuł 21

Obowiązki w zakresie zgłaszania incydentów

1. Incydent uznaje się za znaczący, jeżeli:

a)	spowodował lub może spowodować dotkliwe zakłócenia operacyjne w funkcjonowaniu lub straty finansowe dla danego podmiotu Unii;

b)	wpłynął lub może wpłynąć na inne osoby fizyczne lub prawne, powodując znaczne szkody majątkowe i niemajątkowe.

2. Podmioty Unii przedkładają CERT-UE:

bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu 24 godzin od powzięcia wiedzy o znaczącym incydencie – wczesne ostrzeżenie, w którym w stosownych przypadkach wskazuje się, że znaczący incydent został przypuszczalnie wywołany działaniem bezprawnym lub działaniem w złym zamiarze lub że mógł wywrzeć wpływ międzyinstytucjonalny lub transgraniczny;

bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu 72 godzin od powzięcia wiedzy o znaczącym incydencie – zgłoszenie incydentu, w stosownych przypadkach wraz z aktualizacją informacji, o których mowa w lit. a), i ze wskazaniem wstępnej oceny znaczącego incydentu, w tym jego dotkliwości i skutków, a w stosownych przypadkach także oznak naruszenia integralności systemu;

c)	na wniosek CERT-UE – sprawozdanie okresowe na temat odpowiednich aktualizacji statusu;

nie później niż miesiąc po zgłoszeniu incydentu na podstawie lit. b) – sprawozdanie końcowe zawierające następujące elementy:

(i)	szczegółowy opis incydentu, w tym jego dotkliwości i skutków;

(ii)	rodzaj zagrożenia lub pierwotną przyczynę, które prawdopodobnie były źródłem incydentu;

(iii)

zastosowane i wdrażane środki ograniczające ryzyko;

(iv)	w stosownych przypadkach – transgraniczne lub międzyinstytucjonalne skutki incydentu;

e)	jeżeli incydent nie zakończył się w terminie składania sprawozdania końcowego, o którym mowa w lit. d) – sprawozdanie z postępu prac w danym momencie oraz sprawozdanie końcowe w terminie jednego miesiąca od zakończenia przez nie obsługi incydentu.

3. Podmiot Unii bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu 24 godzin od powzięcia wiedzy o znaczącym incydencie, informuje o wystąpieniu znaczącego incydentu wszelkie stosowne odpowiedniki krajowe, o których mowa w art. 17 ust. 1, w państwie członkowskim, w którym podmiot ten ma siedzibę.

4. Podmioty Unii zgłaszają między innymi wszelkie informacje umożliwiające CERT-UE określenie wszelkiego wpływu międzyinstytucjonalnego, wpływu na przyjmujące państwo członkowskie lub transgranicznego wpływu znaczącego incydentu. Bez uszczerbku dla art. 12 samo zgłoszenie nie nakłada na podmiot Unii zwiększonej odpowiedzialności.

5. W stosownych przypadkach podmioty_Unii bez zbędnej zwłoki powiadamiają użytkowników sieci i systemów informatycznych, których dotyczy incydent, lub użytkowników innych elementów środowiska ICT, których potencjalnie dotyczy znaczący incydent lub poważne cyberzagrożenie, oraz którzy w stosownych przypadkach mają potrzebę podjęcia środków łagodzących, o wszelkich środkach lub środkach zaradczych, które użytkownicy ci mogą zastosować w reakcji na ten incydent lub to zagrożenie. w stosownych przypadkach podmioty_Unii informują tych użytkowników o samym poważnym cyberzagrożeniu.

6. Jeżeli znaczący incydent lub poważne cyberzagrożenie mają wpływ na sieć i system informatyczny lub element środowiska ICT podmiotu Unii, które jest celowo powiązane ze środowiskiem ICT innego podmiotu Unii, CERT-UE wydaje stosowne ostrzeżenie dotyczące cyberbezpieczeństwa.

7. Podmioty Unii, na wniosek CERT-UE, przekazują mu bez zbędnej zwłoki informacje cyfrowe wygenerowane w wyniku korzystania z urządzeń elektronicznych uczestniczących w incydentach, które u nich wystąpiły. CERT-UE może dodatkowo sprecyzować, jakiego rodzaju informacji cyfrowych potrzebuje do celów orientacji sytuacyjnej i zareagowania na incydenty.

8. Co trzy miesiące CERT-UE przedkłada IICB, ENISA, EU INTCEN i sieci CSIRT sprawozdanie podsumowujące zawierające zanonimizowane i zagregowane dane dotyczące znaczących incydentów, incydentów, cyberzagrożeń, potencjalnych zdarzeń dla cyberbezpieczeństwa i podatności na podstawie art. 20 oraz znaczących incydentów zgłoszonych na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu. To sprawozdanie podsumowujące stanowi wkład w przedstawiane co dwa lata sprawozdanie na temat stanu cyberbezpieczeństwa w Unii przyjmowane na podstawie art. 18 dyrektywy (UE) 2022/2555.

9. Do dnia 8 lipca 2024 r. IICB wyda wytyczne lub zalecenia doprecyzowujące zasady składania, format i treść zgłoszeń na podstawie niniejszego artykułu. Przygotowując takie wytyczne lub zalecenia, IICB uwzględnia wszelkie akty wykonawcze przyjęte na podstawie art. 23 ust. 11 dyrektywy (UE) 2022/2555 określające rodzaj informacji, format i procedurę zgłoszeń. CERT-UE rozpowszechnia odpowiednie szczegółowe informacje techniczne w celu umożliwienia proaktywnego wykrywania incydentów, reagowania na nie lub wprowadzania środków łagodzących ich skutki przez podmioty_Unii.

10. Obowiązki w zakresie zgłaszania incydentów określone w niniejszym artykule nie obejmują:

EUCI;

b)	informacji, których dalsze rozpowszechnianie zostało wykluczone za pomocą widocznego oznakowania, chyba że wyraźnie zezwolono na ich wymianę z CERT-UE.

whereas

keyboard_tab Cyber Resilience Act 2023/2841 PL

Cyber Resilience Act 2023/2841 PL