search


keyboard_tab Digital Service Act 2022/2065 PL

BG CS DA DE EL EN ES ET FI FR GA HR HU IT LV LT MT NL PL PT RO SK SL SV print pdf

2022/2065 PL cercato: 'potrzeby' . Output generated live by software developed by IusOnDemand srl


expand index potrzeby:


whereas potrzeby:


definitions:


cloud tag: and the number of total unique words without stopwords is: 1554

 

Artykuł 2

Zakres stosowania

1.   Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do usług pośrednich, które są oferowane odbiorcom usługi, którzy mają siedzibę lub znajdują się w Unii, niezależnie od miejsca siedziby dostawców tych usług pośrednich.

2.   Niniejsze rozporządzenie nie ma zastosowania do usługi, która nie jest usługą pośrednią, ani do wymogów nakładanych w odniesieniu do takiej usługi, niezależnie od tego, czy taka usługa jest świadczona za pośrednictwem korzystania z usługi pośredniej.

3.   Niniejsze rozporządzenie nie ma wpływu na stosowanie dyrektywy 2000/31/WE.

4.   Niniejsze rozporządzenie pozostaje bez uszczerbku dla przepisów ustanowionych w innych aktach prawnych Unii regulujących inne aspekty świadczenia usług pośrednich na rynku wewnętrznym lub określających i uzupełniających niniejsze rozporządzenie, w szczególności dla:

a)

dyrektywy 2010/13/UE;

b)

prawa Unii dotyczącego praw autorskich i pokrewnych;

c)

rozporządzenia (UE) 2021/784;

d)

rozporządzenia (UE) 2019/1148;

e)

rozporządzenia (UE) 2019/1150;

f)

prawa Unii w dziedzinie ochrony konsumentów i bezpieczeństwa produktów, w tym rozporządzeń (UE) 2017/2394 i (UE) 2019/1020 oraz dyrektyw 2001/95/WE i 2013/11/UE;

g)

prawa Unii w dziedzinie ochrony danych osobowych, w szczególności rozporządzenia (UE) 2016/679 i dyrektywy 2002/58/WE;

h)

prawa Unii w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach cywilnych, w szczególności rozporządzenia (UE) nr 1215/2012 i wszelkich aktów prawnych Unii regulujących prawo właściwe dla zobowiązań umownych i pozaumownych;

i)

prawa Unii w dziedzinie współpracy sądowej w sprawach karnych, w szczególności rozporządzenia w sprawie europejskiego nakazu wydania dowodów dotyczącego elektronicznego materiału dowodowego w sprawach karnych i europejskiego nakazu zabezpieczenia dowodów dotyczącego elektronicznego materiału dowodowego w sprawach karnych;

j)

dyrektywy ustanawiającej zharmonizowane przepisy dotyczące ustanawiania przedstawicieli prawnych w celu gromadzenia dowodów na potrzeby postępowań karnych.

Artykuł 10

Nakazy udzielenia informacji

1.   Po otrzymaniu nakazu udzielenia określonych informacji na temat co najmniej jednego określonego indywidualnego odbiorcy usługi, wydanego przez odpowiednie krajowe organy sądowe lub administracyjne na podstawie mającego zastosowanie prawa Unii lub mającego zastosowanie prawa krajowego zgodnego z prawem Unii, dostawcy usług pośrednich bez zbędnej zwłoki informują organ, który wydał nakaz, lub inny organ określony w nakazie o jego otrzymaniu oraz o działaniach podjętych w odpowiedzi na ten nakaz, wskazując, czy i kiedy zostały podjęte działania w odpowiedzi na ten nakaz.

2.   Państwa członkowskie zapewniają, aby w przypadku przekazania dostawcy nakazu o którym mowa w ust. 1, nakaz ten spełniał co najmniej następujące warunki:

a)

nakaz musi zawierać następujące elementy:

(i)

przywołanie podstawy prawnej nakazu zgodnie z prawem Unii lub prawem krajowym;

(ii)

informacje służące wskazaniu organu wydającego nakaz;

(iii)

jasne informacje umożliwiające dostawcy usług pośrednich zidentyfikowanie konkretnego odbiorcy lub odbiorców, na temat których poszukiwane są informacje, takie jak co najmniej jedna nazwa rachunku lub niepowtarzalne identyfikatory;

(iv)

uzasadnienie wyjaśniające cel, dla którego wymaga się udzielenia informacji oraz dla którego wymóg przekazania informacji jest niezbędny i proporcjonalny w celu określenia, czy odbiorcy usług pośrednich przestrzegają mającego zastosowanie prawa Unii lub prawa krajowego zgodnego z prawem Unii, chyba że nie można podać takiego uzasadnienia z przyczyn związanych z zapobieganiem przestępczości, prowadzeniem postępowań przygotowawczych, wykrywaniem lub ściganiem przestępstw;

(v)

informacje na temat mechanizmów odwoławczych przysługujących dostawcy i zainteresowanym odbiorcom danej usługi;

(vi)

w stosownych przypadkach, informacje o tym, do którego organu należy przekazać informacje o działaniach podjętych w odpowiedzi na ten nakaz;

b)

nakaz może wymagać wyłącznie, aby dostawca udzielił informacji już zgromadzonych na potrzeby świadczenia usługi i znajdujących się pod kontrolą dostawcy;

c)

nakaz musi być przekazany w jednym z języków zadeklarowanych przez dostawcę usług pośrednich na podstawie art. 11 ust. 3 lub w innym języku urzędowym państw członkowskich, uzgodnionym przez organ wydający nakaz i dostawcę, a ponadto musi być przesłany do elektronicznego punktu kontaktowego, wyznaczonego przez tego dostawcę, zgodnie z art. 11; w przypadku gdy nakaz nie został sporządzony w języku zadeklarowanym przez dostawcę usług pośrednich lub w innym uzgodnionym języku, nakaz można przekazać w języku organu wydającego nakaz, pod warunkiem że towarzyszy mu tłumaczenie co najmniej elementów określonych w lit. a) i b) niniejszego ustępu na taki zadeklarowany lub uzgodniony język.

3.   Organ wydający nakaz lub, w stosownych przypadkach, organ w nim określony przekazują nakaz koordynatorowi ds. usług cyfrowych z państwa członkowskiego organu wydającego wraz z otrzymanymi od dostawcy usług pośrednich informacjami o działaniach podjętych w odpowiedzi na ten nakaz.

4.   Po otrzymaniu nakazu od organu sądowego lub administracyjnego koordynator ds. usług cyfrowych z zainteresowanego państwa członkowskiego bez zbędnej zwłoki przekazuje kopię nakazu, o którym mowa w ust. 1 niniejszego artykułu, wszystkim koordynatorom ds. usług cyfrowych za pośrednictwem systemu ustanowionego zgodnie z art. 85.

5.   Najpóźniej w momencie podjęcia działań w odpowiedz na nakaz lub, w stosownych przypadkach, w momencie określonym w nakazie przez organ wydający nakaz, dostawcy usług pośrednich informują odbiorcę danej usługi o otrzymanym nakazie i działaniach podjętych w odpowiedzi na ten nakaz. Takie informacje przekazane odbiorcy usługi obejmują uzasadnienie i istniejące możliwości odwołania się, zgodnie z ust. 2.

6.   Warunki i wymogi ustanowione w niniejszym artykule pozostają bez uszczerbku dla krajowego prawa cywilnego procesowego i krajowego prawa karnego procesowego.

ROZDZIAŁ III

OBOWIĄZKI W ZAKRESIE NALEŻYTEJ STARANNOŚCI NA potrzeby PRZEJRZYSTEGO I BEZPIECZNEGO ŚRODOWISKA INTERNETOWEGO

SEKCJA 1

Obowiązki mające zastosowanie do wszystkich dostawców usług pośrednich

Artykuł 11

Punkty kontaktowe dla organów państw członkowskich, Komisji i Rady Usług Cyfrowych

1.   Dostawcy usług pośrednich wyznaczają pojedynczy punkt kontaktowy umożliwiający im bezpośrednią komunikację – drogą elektroniczną – z organami państw członkowskich, Komisją i Radą Usług Cyfrowych, o której mowa w art. 61, na potrzeby stosowania niniejszego rozporządzenia.

2.   Dostawcy usług pośrednich udostępniają publicznie informacje niezbędne do łatwego zidentyfikowania ich pojedynczych punktów kontaktowych i kontaktowania się z nimi. Informacje te muszą być łatwo dostępne i aktualizowane.

3.   W informacjach, o których mowa w ust. 2, dostawcy usług pośrednich określają język lub języki urzędowe państw członkowskich, które, oprócz języka szeroko rozumianego przez jak największą liczbę obywateli Unii, można wykorzystywać do celów komunikacji z ich punktami kontaktowymi i które muszą obejmować co najmniej jeden z języków urzędowych państwa członkowskiego, w którym dostawca usług pośrednich ma swoje główne miejsce prowadzenia działalności lub w którym jego przedstawiciel prawny ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

Artykuł 14

Warunki korzystania z usług

1.   W warunkach korzystania z usług dostawcy usług pośrednich uwzględniają informacje na temat wszelkich ograniczeń, które nakładają w związku z korzystaniem z ich usług, w odniesieniu do informacji przekazywanych przez odbiorców usługi. Informacje te muszą zawierać informacje na temat wszelkich polityk, procedur, środków i narzędzi wykorzystywanych na potrzeby moderowania treści, w tym na temat algorytmicznego podejmowania decyzji i przeglądu dokonywanego przez człowieka, a także na temat regulaminu wewnętrznego systemu rozpatrywania skarg. Informacje te formułuje się jasno i w sposób prosty, zrozumiały, przyjazny dla użytkownika i jednoznaczny oraz podaje do wiadomości publicznej w łatwo dostępnym i nadającym się do odczytu maszynowego formacie.

2.   Dostawcy usług pośrednich informują odbiorców usługi o wszelkich istotnych zmianach warunków korzystania z usług.

3.   Jeżeli usługa_pośrednia jest skierowana przede wszystkim do małoletnich lub gdy korzystają z niej w głównej mierze małoletni, dostawca usługi pośredniej wyjaśnia warunki i ograniczenia korzystania z tej usługi w sposób zrozumiały dla małoletnich.

4.   Dostawcy usług pośrednich, stosując i egzekwując ograniczenia, o których mowa w ust. 1, działają z należytą starannością, w sposób obiektywny i proporcjonalny oraz z należytym uwzględnieniem praw i prawnie uzasadnionych interesów wszystkich zaangażowanych stron, w tym zapisanych w Karcie praw podstawowych odbiorców usługi, takich jak wolność wypowiedzi, wolność i pluralizm mediów i inne prawa podstawowe i wolności.

5.   Dostawcy bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych zapewniają odbiorcom usługi zwięzłe, łatwo dostępne i nadające się do odczytu maszynowego streszczenie warunków korzystania z usług, w tym informacje o dostępnych środkach odwoławczych i mechanizmach odwoławczych, w jasnym i jednoznacznym języku.

6.   Bardzo duże platformy internetowe i bardzo duże wyszukiwarki internetowe w rozumieniu art. 33 publikują swoje warunki_korzystania_z usług w językach urzędowych wszystkich państw członkowskich, w których oferują usługi.

Artykuł 16

Mechanizmy zgłaszania i działania

1.   Dostawcy usług hostingu wdrażają mechanizmy umożliwiające dowolnej osobie lub dowolnemu podmiotowi zgłoszenie im obecności w ich usłudze określonych informacji, które dana osoba lub dany podmiot uważają za nielegalne_treści. Mechanizmy te muszą być łatwo dostępne i przyjazne dla użytkownika oraz muszą pozwalać na dokonywanie zgłoszeń wyłącznie drogą elektroniczną.

2.   Mechanizmy, o których mowa w ust. 1, muszą być mechanizmami ułatwiającymi dokonywanie wystarczająco precyzyjnych i odpowiednio uzasadnionych zgłoszeń. W tym celu dostawcy usług hostingu przyjmują niezbędne środki umożliwiające im i ułatwiające dokonywanie zgłoszeń zawierających wszystkie poniższe elementy:

a)

wystarczająco uzasadnione wyjaśnienie powodów, dla których dana osoba lub dany podmiot zarzucają, że odpowiednie informacje stanowią nielegalne_treści;

b)

jasne wskazanie dokładnej elektronicznej lokalizacji informacji, takiej jak dokładny adres URL lub dokładne adresy URL, oraz, w stosownych przypadkach, dodatkowe informacje umożliwiające identyfikację nielegalnych treści, stosownie do rodzaju treści i konkretnego rodzaju usługi hostingu;

c)

imię i nazwisko lub nazwę oraz adres e-mail osoby lub podmiotu dokonujących zgłoszenia, z wyjątkiem zgłoszenia dotyczącego informacji uznawanych za związane z jednym z przestępstw, o których mowa w art. 3–7 dyrektywy 2011/93/UE;

d)

oświadczenie potwierdzające powzięte w dobrej wierze przekonanie osoby lub podmiotu dokonujących zgłoszenia, że informacje i zarzuty w nim zawarte są prawidłowe i kompletne.

3.   Zgłoszenia, o których mowa w niniejszym artykule, uznaje się za dające podstawę do uzyskania faktycznej wiedzy lub wiadomości do celów art. 6 w odniesieniu do określonej informacji, której dotyczą, jeżeli umożliwiają dostawcy usług hostingu działającemu z należytą starannością stwierdzenie – bez szczegółowej analizy prawnej – nielegalnego charakteru danej działalności lub informacji.

4.   Jeżeli zgłoszenie zawiera elektroniczne dane kontaktowe osoby lub podmiotu, które dokonały zgłoszenia, dostawca usług hostingu bez zbędnej zwłoki przesyła takiej osobie lub takiemu podmiotowi potwierdzenie otrzymania zgłoszenia.

5.   Dostawca powiadamia także bez zbędnej zwłoki taką osobę lub taki podmiot o swojej decyzji w odniesieniu do informacji, których dotyczy zgłoszenie, przekazując informacje na temat możliwości odwołania się od podjętej decyzji.

6.   Dostawcy usług hostingu rozpatrują wszystkie zgłoszenia, które otrzymują w ramach mechanizmów, o których mowa w ust. 1, oraz podejmują decyzje w odniesieniu do informacji, których dotyczą zgłoszenia, w sposób terminowy, niearbitralny i obiektywny oraz z zachowaniem należytej staranności. Jeżeli na potrzeby takiego rozpatrywania lub podejmowania decyzji korzystają oni ze zautomatyzowanych środków, uwzględniają informacje na ten temat w powiadomieniu, o którym mowa w ust. 5.

Artykuł 40

Dostęp do danych i kontrola danych

1.   Na uzasadniony wniosek koordynatora ds. usług cyfrowych właściwego dla miejsca siedziby lub Komisji, w rozsądnym terminie wskazanym w tym wniosku, dostawcy bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych zapewniają takiemu koordynatorowi lub Komisji dostęp do danych, które są niezbędne do monitorowania i oceny przestrzegania niniejszego rozporządzenia.

2.   Koordynatorzy ds. usług cyfrowych i Komisja wykorzystują dane, do których uzyskali dostęp na podstawie ust. 1, wyłącznie do celów monitorowania i oceny przestrzegania niniejszego rozporządzenia oraz należycie uwzględniają prawa i interesy dostawców bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych oraz zainteresowanych odbiorców usługi, w tym ochronę danych osobowych, ochronę informacji poufnych, w szczególności tajemnic przedsiębiorstwa, oraz utrzymanie bezpieczeństwa ich usług.

3.   Do celów ust. 1 dostawcy bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych – na wniosek koordynatora ds. usług cyfrowych właściwego dla miejsca siedziby albo Komisji – wyjaśniają projekt, logikę funkcjonowania i testowanie swoich systemów algorytmicznych, w tym systemów rekomendacji.

4.   Na uzasadniony wniosek koordynatora ds. usług cyfrowych właściwego dla miejsca siedziby dostawcy bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych udzielają dostępu do danych, w rozsądnym terminie wskazanym w tym wniosku, zweryfikowanym badaczom, którzy spełniają wymogi określone w ust. 8 niniejszego artykułu, wyłącznie w celu przeprowadzenia badań, które przyczynią się do wykrycia, zidentyfikowania i zrozumienia ryzyka systemowego w Unii określonego na podstawie art. 34 ust. 1 oraz do oceny adekwatności, efektywności i skutków środków zmniejszających ryzyko na podstawie art. 35.

5.   W terminie 15 dni od otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 4, dostawcy bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych mogą zwrócić się do koordynatora ds. usług cyfrowych właściwego dla miejsca siedziby z wnioskiem o zmianę wniosku, jeżeli uznają, że nie są w stanie udzielić dostępu do żądanych danych z jednego z dwóch następujących powodów:

a)

nie mają dostępu do danych;

b)

udzielenie dostępu do danych doprowadzi do znacznych luk w zakresie bezpieczeństwa ich usług lub ochrony informacji poufnych, w szczególności tajemnic przedsiębiorstwa.

6.   Wnioski o zmianę zgodnie z ust. 5 zawierają propozycję co najmniej jednego środka alternatywnego, za pomocą którego można udzielić dostępu do żądanych danych lub innych danych, który jest odpowiedni i wystarczający do celów wniosku.

Koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby podejmuje decyzję w sprawie wniosku o zmianę w terminie 15 dni i informuje dostawcę bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej o swojej decyzji, a w stosownych przypadkach przekazuje mu zmieniony wniosek wraz z nowym terminem na zastosowanie się do wniosku.

7.   Dostawcy bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych ułatwiają i zapewniają dostęp do danych zgodnie z ust. 1 i 4 za pośrednictwem odpowiednich interfejsów określonych we wniosku, w tym internetowych baz danych lub interfejsów programowania aplikacyjnego.

8.   Na należycie uzasadniony wniosek badaczy koordynator_ds._usług_cyfrowych_właściwy_dla_miejsca_siedziby przyznaje takim badaczom status „zweryfikowanych badaczy” na potrzeby konkretnych badań wskazanych w tym wniosku i wydaje uzasadniony wniosek o dostęp do danych skierowany do dostawcy bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej na podstawie ust. 4, w przypadku gdy badacze ci wykażą, że spełniają wszystkie następujące warunki:

a)

są członkami organizacji badawczej zgodnie z definicją w art. 2 pkt 1 dyrektywy (UE) 2019/790;

b)

działają niezależnie od interesów handlowych;

c)

w złożonym przez nich wniosku ujawniono finansowanie badań;

d)

są w stanie spełnić konkretne wymogi dotyczące bezpieczeństwa i poufności danych w odniesieniu do każdego wniosku oraz chronić dane osobowe, a w swoim wniosku opisują odpowiednie środki techniczne i organizacyjne wprowadzone przez nich w tym celu;

e)

w ich wniosku wykazano konieczność i proporcjonalność wnioskowanego przez nich dostępu do danych oraz i jego ram czasowych dla potrzeb ich badań a także wykazano, iż oczekiwane wyniki tych badań przyczynią się do realizacji celów określonych w ust. 4;

f)

planowana działalność badawcza będzie prowadzona w celach określonych w ust. 4;

g)

zobowiązali się do bezpłatnego podania do wiadomości publicznej wyników swoich badań w rozsądnym terminie po zakończeniu badań, z zastrzeżeniem praw i interesów odbiorców danej usługi, zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679.

Po otrzymaniu wniosku na podstawie niniejszego ustępu koordynator_ds._usług_cyfrowych_właściwy_dla_miejsca_siedziby informuje Komisję i Radę Usług Cyfrowych.

9.   Badacze mogą również złożyć wniosek do koordynatora ds. usług cyfrowych w państwie członkowskim organizacji badawczej, której są członkami. Po otrzymaniu wniosku zgodnie z niniejszym ustępem koordynator ds. usług cyfrowych przeprowadza wstępną ocenę, czy odpowiedni badacze spełniają wszystkie warunki określone w ust. 8. Dany koordynator ds. usług cyfrowych przesyła następnie wniosek wraz z dokumentami potwierdzającymi przedłożonymi przez odpowiednich badaczy i oceną wstępną koordynatorowi ds. usług cyfrowych właściwemu dla miejsca siedziby. Koordynator ds. usług cyfrowych właściwy dla miejsca siedziby podejmuje bez zbędnej zwłoki decyzję o tym, czy przyznać badaczowi status „zweryfikowanego badacza”.

Przy należytym uwzględnieniu dostarczonej wstępnej oceny ostateczna decyzja o przyznaniu badaczowi statusu „zweryfikowanego badacza” leży w gestii koordynatora ds. usług cyfrowych właściwego dla miejsca siedziby na podstawie ust. 8.

10.   Koordynator ds. usług cyfrowych, który przyznał status zweryfikowanego badacza i wydał uzasadniony wniosek o dostęp do danych na rzecz zweryfikowanego badacza skierowany do dostawców bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych, wydaje decyzję o zakończeniu dostępu, jeżeli w wyniku czynności sprawdzających przeprowadzonych z własnej inicjatywy lub na podstawie informacji otrzymanych od osób trzecich stwierdzi, że zweryfikowany badacz nie spełnia już warunków określonych w ust. 8, i informuje o tej decyzji zainteresowanego dostawcę bardzo dużej platformy internetowej lub bardzo dużej wyszukiwarki internetowej. Przed zakończeniem dostępu koordynator ds. usług cyfrowych umożliwia zweryfikowanemu badaczowi zareagowanie na ustalenia dokonane w toku czynności sprawdzających oraz na zamiar zakończenia dostępu.

11.   Koordynatorzy ds. usług cyfrowych właściwi dla miejsca siedziby przekazują Radzie Usług Cyfrowych imiona i nazwiska lub nazwy oraz dane kontaktowe osób fizycznych lub podmiotów, którym przyznały status „zweryfikowanego badacza” zgodnie z ust. 8, a także cel badań, w odniesieniu do których wystąpiono z wnioskiem lub, w przypadku zakończenia dostępu do danych zgodnie z ust. 10, informację dla Rady Usług Cyfrowych o tym fakcie.

12.   Dostawcy bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych udzielają bez zbędnej zwłoki dostępu do danych, w tym, o ile to technicznie możliwe, danych w czasie rzeczywistym, pod warunkiem że dane te są publicznie dostępne na ich interfejsie internetowym dla badaczy, w tym osób powiązanych z podmiotami, organizacjami i stowarzyszeniami nienastawionymi na zysk, którzy spełniają warunki określone w ust. 8 lit. b), c), d) i e) i którzy wykorzystują dane wyłącznie do prowadzenia badań przyczyniających się do wykrywania, identyfikacji i zrozumienia ryzyka systemowego w Unii zgodnie z art. 34 ust. 1.

13.   Po konsultacji z Radą Usług Cyfrowych Komisja przyjmuje akty delegowane uzupełniające niniejsze rozporządzenie poprzez określenie warunków technicznych, zgodnie z którymi dostawcy bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych mają udostępniać dane na podstawie ust. 1 i 4, a także cele, do których dane te mogą być wykorzystywane. W tych aktach delegowanych określa się szczególne warunki udostępniania danych badaczom zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2016/679, jak również odpowiednie obiektywne wskaźniki, procedury i, w stosownych przypadkach, niezależne mechanizmy doradcze wspierające udostępnianie danych, z uwzględnieniem praw i interesów zainteresowanych dostawców bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych oraz zainteresowanych odbiorców usługi, w tym ochrony informacji poufnych, w szczególności tajemnic przedsiębiorstwa, oraz przy zachowaniu bezpieczeństwa ich usługi.

Artykuł 44

Normy

1.   Komisja konsultuje się z Radą Usług Cyfrowych oraz wspiera i promuje opracowywanie i wdrażanie dobrowolnych norm ustanawianych przez odpowiednie europejskie i międzynarodowe jednostki normalizacyjne co najmniej w odniesieniu do:

a)

dokonywania zgłoszeń drogą elektroniczną na podstawie art. 16;

b)

norm dotyczących szablonów, projektowania i przetwarzania na potrzeby komunikacji z odbiorcami usługi w sposób przyjazny dla użytkownika w zakresie ograniczeń wynikających z warunków korzystania z usług i zmian do tych warunków;

c)

dokonywania zgłoszeń drogą elektroniczną przez zaufane podmioty sygnalizujące na podstawie art. 22, w tym za pośrednictwem interfejsów programowania aplikacyjnego;

d)

specjalnych interfejsów, w tym interfejsów programowania aplikacyjnego, ułatwiających wypełnianie obowiązków określonych w art. 39 i 40;

e)

audytów bardzo dużych platform internetowych i bardzo dużych wyszukiwarek internetowych zgodnie z art. 37;

f)

interoperacyjności repozytoriów reklam, o których mowa w art. 39 ust. 2;

g)

transmisji danych między pośrednikami reklamowymi w celu wsparcia wypełniania obowiązków w zakresie przejrzystości zgodnie z art. 26 ust. 1 lit. b), c) i d);

h)

środków technicznych umożliwiających wypełnianie obowiązków związanych z reklamą, zawartych w niniejszym rozporządzeniu, w tym obowiązków dotyczących widocznych oznaczeń reklam i informacji handlowych, o których mowa w art. 26;

i)

wyboru interfejsów i prezentacji informacji na temat głównych parametrów różnych rodzajów systemów rekomendacji, zgodnie z art. 27 i 38;

j)

norm dotyczących ukierunkowanych środków ochrony małoletnich w internecie.

2.   Komisja wspiera aktualizowanie norm w świetle rozwoju technologicznego i zachowań odbiorców przedmiotowych usług. Odpowiednie informacje dotyczące aktualizacji norm są publicznie i łatwo dostępne.

Artykuł 45

Kodeksy postępowania

1.   Komisja i Rada Usług Cyfrowych wspierają i ułatwiają opracowywanie na poziomie unijnym dobrowolnych kodeksów postępowania, które mają przyczynić się do właściwego stosowania niniejszego rozporządzenia, uwzględniając w szczególności specyficzne wyzwania związane ze zwalczaniem różnych rodzajów nielegalnych treści i ryzyka systemowego, zgodnie z prawem Unii, w szczególności dotyczącymi konkurencji i ochrony danych osobowych.

2.   W przypadku wystąpienia znaczącego ryzyka systemowego w rozumieniu art. 34 ust. 1 dotyczącego kilku bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych Komisja może zaprosić zainteresowanych dostawców bardzo dużych platform internetowych lub zainteresowanych dostawców bardzo dużych wyszukiwarek internetowych oraz innych dostawców bardzo dużych platform internetowych, bardzo dużych wyszukiwarek internetowych, platform internetowych i innych usług pośrednich, w stosownych przypadkach, a także odpowiednie właściwe organy, organizacje społeczeństwa obywatelskiego i inne zainteresowane strony do udziału w opracowywaniu kodeksów postępowania, w tym poprzez określenie zobowiązań w zakresie wprowadzania konkretnych środków zmniejszających ryzyko, jak również ram regularnej sprawozdawczości w zakresie wszelkich wprowadzanych środków i ich wyników.

3.   Wykonując ust. 1 i 2, Komisja i Rada Usług Cyfrowych oraz w stosownym przypadku inne organy dążą do zapewnienia, aby kodeksy postępowania zawierały jasno określono cele szczegółowe, kluczowe wskaźniki skuteczności działania służące do pomiaru stopnia osiągnięcia tych celów oraz aby należycie uwzględniono w nich potrzeby i interesy wszystkich zainteresowanych stron, w szczególności obywateli, na poziomie unijnym. Komisja i Rada Usług Cyfrowych dążą również do zapewnienia, aby uczestnicy regularnie zgłaszali Komisji i swoim odpowiednim koordynatorom ds. usług cyfrowych właściwym dla miejsca siedziby wszelkie wprowadzone środki i ich wyniki mierzone w stosunku do kluczowych wskaźników skuteczności działania przewidzianych w tych środkach. W kluczowych wskaźnikach skuteczności działania i obowiązkach sprawozdawczych uwzględnia się różnice między poszczególnymi uczestnikami pod względem wielkości i zdolności.

4.   Komisja i Rada Usług Cyfrowych oceniają, czy kodeksy postępowania spełniają cele określone w ust. 1 i 3, oraz regularnie monitorują i oceniają stopień osiągnięcia celów tych kodeksów, z uwzględnieniem kluczowych wskaźników skuteczności działania, które mogą one zawierać. Wnioski z tych działań są podawane do wiadomości publicznej.

Komisja i Rada Usług Cyfrowych wspierają i ułatwiają również regularne przeglądy i dostosowania kodeksów postępowania.

W przypadku systematycznego nieprzestrzegania kodeksów postępowania Komisja i Rada Usług Cyfrowych mogą zwrócić się do sygnatariuszy kodeksów postępowania o podjęcie niezbędnych działań.

Artykuł 47

Kodeksy postępowania w odniesieniu do dostępności

1.   Komisja wspiera i ułatwia opracowywanie kodeksów postępowania na poziomie Unii z udziałem dostawców platform internetowych i innych odpowiednich dostawców usług, organizacji reprezentujących odbiorców usługi oraz organizacji społeczeństwa obywatelskiego lub odpowiednich organów w celu promowania pełnego i skutecznego równego uczestnictwa poprzez poprawę dostępu do usług internetowych, które – poprzez ich początkowy projekt lub późniejsze dostosowanie – uwzględniają szczególne potrzeby osób z niepełnosprawnościami.

2.   Komisja dąży do zapewnienia, aby kodeksy postępowania służyły osiągnięciu celu, jakim jest zapewnienie dostępności tych usług zgodnie z prawem Unii i prawem krajowym, aby zmaksymalizować przewidywalne korzystanie z nich przez osoby_z niepełnosprawnościami. Komisja dąży do zapewnienia, aby w kodeksach postępowania uwzględniono co najmniej następujące cele:

a)

projektowanie i dostosowywanie usług, aby były one dostępne dla osób z niepełnosprawnościami poprzez uczynienie ich dostrzegalnymi, funkcjonalnymi, zrozumiałymi i solidnymi;

b)

wyjaśnianie, w jaki sposób usługi spełniają mające zastosowanie wymogi w zakresie dostępności, oraz podanie tych informacji do wiadomości publicznej w sposób dostępny dla osób z niepełnosprawnościami;

c)

udostępnianie informacji, formularzy i środków przewidzianych na mocy niniejszego rozporządzenia w sposób umożliwiający ich łatwe znalezienie i zrozumienie oraz dostępny dla osób z niepełnosprawnościami.

3.   Komisja zachęca do opracowania kodeksów postępowania do dnia 18 lutego 2025 r. oraz do rozpoczęcia ich stosowania do dnia 18 sierpnia 2025 r.

Artykuł 48

Protokoły kryzysowe

1.   Rada Usług Cyfrowych może zalecić Komisji przystąpienie do opracowania dobrowolnych protokołów kryzysowych zgodnie z ust. 2, 3 i 4 w celu przeciwdziałania sytuacjom kryzysowym. Te sytuacje są ściśle ograniczone do nadzwyczajnych okoliczności mających wpływ na bezpieczeństwo publiczne lub zdrowie publiczne.

2.   Komisja wspiera i ułatwia uczestnictwo dostawców bardzo dużych platform internetowych, bardzo dużych wyszukiwarek internetowych oraz, w stosownych przypadkach, dostawców innych platform internetowych lub innych wyszukiwarek internetowych w opracowywaniu, testowaniu i stosowaniu tych protokołów kryzysowych. Komisja dąży do zapewnienia, aby w protokołach kryzysowych przewidziano co najmniej jeden z następujących środków:

a)

wyświetlanie w widoczny sposób informacji na temat sytuacji kryzysowej przekazanych przez organy państw członkowskich lub na poziomie unijnym lub, w zależności od kontekstu kryzysu, przez inne odpowiednie wiarygodne organy;

b)

zapewnienie, aby dostawca usług pośrednich wyznaczył specjalny punkt kontaktowy do celów zarządzania kryzysowego; w stosownych przypadkach może nim być elektroniczny punkt kontaktowy, o którym mowa w art. 11, lub, w przypadku dostawców bardzo dużych platform internetowych lub bardzo dużych wyszukiwarek internetowych – pracownik ds. nadzoru przestrzegania niniejszego rozporządzenia, o którym mowa w art. 41;

c)

w stosownych przypadkach dostosowanie zasobów przeznaczonych na zapewnienie wypełniania obowiązków określonych w art. 16, 20, 22, 23 i 35 do potrzeb powstałych w wyniku sytuacji kryzysowej.

3.   W proces opracowywania, testowania i nadzorowania stosowania protokołów kryzysowych Komisja włącza – w stosownych przypadkach – organy państw członkowskich; może ona także włączyć w ten proces organy i jednostki organizacyjne Unii. W stosownych przypadkach i w razie potrzeby Komisja może również włączyć w proces opracowywania protokołów kryzysowych organizacje społeczeństwa obywatelskiego lub inne odpowiednie organizacje.

4.   Komisja dąży do zapewnienia, aby w protokołach kryzysowych jasno określono wszystkie następujące elementy:

a)

konkretne parametry pozwalające określić, co stanowi szczególne nadzwyczajne okoliczności, którym protokół kryzysowy ma zaradzić, i jakie są cele tego protokołu;

b)

rolę każdego uczestnika i środków, które mają zostać przez nich wprowadzone w trakcie przygotowywania i po uruchomieniu protokołu kryzysowego;

c)

jasną procedurę określania, kiedy należy uruchomić protokół kryzysowy;

d)

jasną procedurę określania okresu, w którym należy wprowadzić środki przewidziane do wprowadzenia po uruchomieniu protokołu kryzysowego, i który jest ściśle ograniczony do tego, co konieczne do zaradzenia odpowiednim konkretnym nadzwyczajnym okolicznościom;

e)

zabezpieczenia mające na celu zapobieżenie wszelkim negatywnym skutkom dla wykonywania praw podstawowych zapisanych w Karcie, w szczególności wolności wypowiedzi i informacji oraz prawa do niedyskryminacji;

f)

proces publicznego udostępniania sprawozdań dotyczących wszelkich wprowadzonych środków, czasu ich stosowania i ich wyników po zakończeniu sytuacji kryzysowej.

5.   Jeżeli Komisja uzna, że protokół kryzysowy nie pozwala skutecznie zaradzić sytuacji kryzysowej lub nie zabezpiecza wykonywania praw podstawowych, o którym mowa w ust. 4 lit. e), żąda, aby uczestnicy zmienili protokół kryzysowy, między innymi wprowadzając dodatkowe środki.

ROZDZIAŁ IV

WDRAŻANIE, WSPÓŁPRACA, SANKCJE I EGZEKWOWANIE

SEKCJA 1

Właściwe organy i krajowi koordynatorzy ds. usług cyfrowych

Artykuł 57

Wzajemna pomoc

1.   Koordynatorzy ds. usług cyfrowych i Komisja ściśle współpracują i udzielają sobie wzajemnej pomocy w celu spójnego i efektywnego stosowania niniejszego rozporządzenia. Wzajemna pomoc obejmuje w szczególności wymianę informacji zgodnie z niniejszym artykułem oraz spoczywający na koordynatorze ds. usług cyfrowych właściwym dla miejsca siedziby obowiązek informowania wszystkich koordynatorów ds. usług cyfrowych właściwych dla miejsca przeznaczenia, Rady Usług Cyfrowych i Komisji o podjęciu czynności sprawdzających oraz o zamiarze wydania ostatecznej decyzji, w tym jej oceny, w odniesieniu do danego dostawcy usług pośrednich.

2.   Na potrzeby czynności sprawdzających koordynator_ds._usług_cyfrowych_właściwy_dla_miejsca_siedziby może zwrócić się do innych koordynatorów ds. usług cyfrowych z wnioskiem o przekazanie konkretnych informacji będących w ich posiadaniu w odniesieniu do konkretnego dostawcy usług pośrednich lub o wykonanie przez nich uprawnień w zakresie czynności sprawdzających, o których mowa art. 51 ust. 1, w odniesieniu do konkretnych informacji znajdujących się w ich państwie członkowskim. W stosownych przypadkach koordynator ds. usług cyfrowych otrzymujący wniosek może zaangażować inne właściwe organy lub inne organy publiczne danego państwa członkowskiego.

3.   Koordynator ds. usług cyfrowych otrzymujący wniosek na podstawie ust. 2 realizuje taki wniosek i informuje koordynatora ds. usług cyfrowych właściwego dla miejsca siedziby o podjętych działaniach bez zbędnej zwłoki i nie później niż dwa miesiące od jego otrzymania, chyba że:

a)

zakres lub przedmiot wniosku nie jest wystarczająco sprecyzowany, uzasadniony lub proporcjonalny ze względu na cele czynności sprawdzających; lub

b)

ani koordynator ds. usług cyfrowych, do którego zwrócono się z wnioskiem, ani inny właściwy organ lub inny organ publiczny tego państwa członkowskiego nie są w posiadaniu informacji, których dotyczy wniosek, ani nie mają do nich dostępu; lub

c)

nie można zastosować się do wniosku bez naruszenia prawa Unii lub prawa krajowego.

Koordynator ds. usług cyfrowych otrzymujący wniosek uzasadnia swoją odmowę, przedkładając uzasadnioną odpowiedź w terminie określonym w akapicie pierwszym.

Artykuł 62

Struktura Rady Usług Cyfrowych

1.   Rada Usług Cyfrowych składa się z koordynatorów ds. usług cyfrowych, których reprezentują wysocy rangą urzędnicy. Niewyznaczenie przez jedno lub większą liczbę państw członkowskich koordynatora ds. usług cyfrowych nie uniemożliwia Radzie Usług Cyfrowych wykonywania jej zadań. Jeżeli prawo krajowe tak stanowi, w Radzie Usług Cyfrowych mogą zasiadać – obok koordynatorów ds. usług cyfrowych – inne właściwe organy, którym powierzono konkretny zakres odpowiedzialności operacyjnej za stosowanie i egzekwowanie niniejszego rozporządzenia. Inne organy krajowe mogą być zapraszane na posiedzenia Rady Usług Cyfrowych, na których omawia się istotne dla nich kwestie.

2.   Radzie Usług Cyfrowych przewodniczy Komisja. Komisja zwołuje posiedzenia i przygotowuje porządek obrad zgodnie z zadaniami Rady Usług Cyfrowych określonymi w niniejszym rozporządzeniu oraz zgodnie z jej regulaminem wewnętrznym. Kiedy Rada Usług Cyfrowych otrzymuje wniosek o przyjęcie zalecenia na podstawie niniejszego rozporządzenia, natychmiast udostępnia ten wniosek innym koordynatorom ds. usług cyfrowych za pośrednictwem systemu wymiany informacji określonego w art. 85.

3.   Każde państwo członkowskie ma jeden głos. Komisji nie przysługuje prawo do głosowania.

Rada Usług Cyfrowych przyjmuje akty zwykłą większością głosów. W przypadku przyjmowania zalecenia dla Komisji, o którym mowa w art. 36 ust. 1 akapit pierwszy, Rada Usług Cyfrowych przeprowadza głosowanie w terminie 48 godzin od złożenia wniosku przez przewodniczącego Rady Usług Cyfrowych.

4.   Komisja udziela administracyjnego i analitycznego wsparcia na potrzeby działań Rady Usług Cyfrowych zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

5.   Rada Usług Cyfrowych może zapraszać ekspertów i obserwatorów do udziału w swoich posiedzeniach oraz może współpracować z innymi organami, jednostkami organizacyjnymi i grupami doradczymi Unii, a w stosownych przypadkach również z ekspertami zewnętrznymi. Rada Usług Cyfrowych podaje wyniki tej współpracy do wiadomości publicznej.

6.   Rada Usług Cyfrowych może konsultować się z zainteresowanymi stronami i podaje wyniki takich konsultacji do wiadomości publicznej.

7.   Po uzyskaniu zgody Komisji Rada Usług Cyfrowych przyjmuje regulamin wewnętrzny.

Artykuł 85

System wymiany informacji

1.   Komisja ustanawia i utrzymuje niezawodny i bezpieczny system wymiany informacji wspierający komunikację między koordynatorami ds. usług cyfrowych, Komisją i Radą Usług Cyfrowych. Innym właściwym organom można przyznać dostęp do takiego systemu w razie konieczności wykonywania przez nie zadań powierzonych im zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

2.   Koordynatorzy ds. usług cyfrowych, Komisja i Rada Usług Cyfrowych korzystają z tego systemu wymiany informacji do celów wszelkiej komunikacji prowadzonej zgodnie z niniejszym rozporządzeniem.

3.   Komisja przyjmuje akty wykonawcze określające ustalenia praktyczne i operacyjne na potrzeby funkcjonowania systemu wymiany informacji i jego interoperacyjności z pozostałymi odpowiednimi systemami. Te akty wykonawcze przyjmuje się zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 88.

Artykuł 91

Przegląd

1.   Do dnia 18 lutego 2027 r. Komisja przeprowadza ocenę i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie dotyczące potencjalnego wpływu niniejszego rozporządzenia na rozwój i wzrost gospodarczy małych i średnich przedsiębiorstw.

Do dnia 17 listopada 2025 r. Komisja przeprowadza ocenę i przedkłada Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu sprawozdanie dotyczące:

a)

stosowania art. 33, w tym zakresu dostawców usług pośrednich objętych obowiązkami określonymi w rozdziale III sekcja 5 niniejszego rozporządzenia;

b)

relacji zachodzących między niniejszym rozporządzeniem i innymi aktami prawnymi, w szczególności aktami, o których mowa w art. 2 ust. 3 i 4.

2.   Do dnia 17 listopada 2027 r., a następnie co pięć lat, Komisja przeprowadza ocenę niniejszego rozporządzenia i przedkłada sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu.

Sprawozdanie to dotyczy w szczególności:

a)

stosowania ust. 1 akapit drugi lit. a) i b);

b)

wkładu niniejszego rozporządzenia w pogłębianie i skuteczne funkcjonowanie rynku wewnętrznego usług pośrednich, w szczególności w odniesieniu do transgranicznego świadczenia usług cyfrowych;

c)

stosowania art. 13, 16, 20, 21, 45 i 46;

d)

zakresu obowiązków spoczywających na małych przedsiębiorstwach i mikroprzedsiębiorstwach;

e)

skuteczności mechanizmów nadzoru i egzekwowania;

f)

wpływu na poszanowanie prawa do wolności wypowiedzi i informacji.

3.   W stosownych przypadkach do sprawozdania, o którym mowa w ust. 1 i 2, dołącza się wniosek w sprawie zmiany niniejszego rozporządzenia.

4.   W sprawozdaniu, o którym mowa w ust. 2 niniejszego artykułu, Komisja dokonuje również oceny sprawozdań rocznych z działalności koordynatorów ds. usług cyfrowych przekazywanych Komisji i Radzie Usług Cyfrowych zgodnie z art. 55 ust. 1 oraz przedstawia sprawozdania na ten temat.

5.   Na potrzeby ust. 2 państwa członkowskie i Rada Usług Cyfrowych przekazują informacje na wniosek Komisji.

6.   Dokonując ocen, o których mowa w ust. 2, Komisja uwzględnia stanowiska i ustalenia Parlamentu Europejskiego, Rady oraz innych stosownych podmiotów lub źródeł i zwraca szczególną uwagę na małe i średnie przedsiębiorstwa oraz na pozycję nowych konkurentów.

7.   Do dnia 18 lutego 2027 r. Komisja, po konsultacji z Radą Usług Cyfrowych, przeprowadza ocenę jej funkcjonowania i stosowania art. 43 oraz przedkłada sprawozdanie z tej oceny Parlamentowi Europejskiemu, Radzie i Europejskiemu Komitetowi Ekonomiczno-Społecznemu, uwzględniając pierwsze lata stosowania niniejszego rozporządzenia. Na podstawie tych ustaleń i z należytym uwzględnieniem opinii Rady Usług Cyfrowych temu sprawozdaniu w stosownych przypadkach towarzyszy wniosek dotyczący zmiany niniejszego rozporządzenia w odniesieniu do struktury Rady Usług Cyfrowych.


whereas









keyboard_arrow_down