Digital Governance Act 2022/0868 EL

1. Οι φορείς του δημόσιου τομέα που είναι αρμόδιοι δυνάμει του εθνικού δικαίου να χορηγούν ή να αρνούνται την πρόσβαση για περαιτέρω_χρήση σε μία ή περισσότερες από τις κατηγορίες δεδομένων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1, δημοσιοποιούν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες επιτρέπεται η εν λόγω περαιτέρω_χρήση και την διαδικασία υποβολής αιτήματος για περαιτέρω_χρήση μέσω του ενιαίου σημείου πληροφόρησης που αναφέρεται στο άρθρο 8. Όταν χορηγούν ή αρνούνται πρόσβαση για περαιτέρω_χρήση, μπορούν να επικουρούνται από τους αρμόδιους φορείς που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1.

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι οι φορείς του δημόσιου τομέα διαθέτουν τους απαιτούμενους πόρους για να συμμορφώνονται με το παρόν άρθρο.

2. Οι προϋποθέσεις περαιτέρω_χρήσης δεν εισάγουν διακρίσεις και είναι διαφανείς, αναλογικές και αντικειμενικά αιτιολογημένες όσον αφορά τις κατηγορίες των δεδομένων, τους σκοπούς της περαιτέρω_χρήσης και τη φύση των δεδομένων των οποίων η περαιτέρω_χρήση επιτρέπεται. Αυτές οι προϋποθέσεις δεν χρησιμοποιούνται για τον περιορισμό του ανταγωνισμού.

3. Οι φορείς του δημόσιου τομέα, σύμφωνα με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο, διασφαλίζουν τη διατήρηση της προστατευόμενης φύσης των δεδομένων. Μπορούν να προβλέπουν τις ακόλουθες απαιτήσεις:

α)

πρόσβαση σε δεδομένα για περαιτέρω_χρήση χορηγείται μόνον όταν ο φορέας_του_δημόσιου_τομέα ή ο αρμόδιος φορέας, κατόπιν του αιτήματος για περαιτέρω_χρήση, έχει διασφαλίσει ότι τα δεδομένα:

i)	έχουν ανωνυμοποιηθεί, στην περίπτωση δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα· και

ii)	έχουν τροποποιηθεί, συγκεντρωθεί ή υποστεί επεξεργασία με οποιαδήποτε άλλη μέθοδο ελέγχου της αποκάλυψης, στην περίπτωση εμπορικά εμπιστευτικών πληροφοριών, συμπεριλαμβανομένων των εμπορικών απορρήτων ή του περιεχομένου που προστατεύεται με δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας·

β)	η εξ αποστάσεως πρόσβαση στα δεδομένα και περαιτέρω_χρήση τους λαμβάνει χώρα σε ασφαλές περιβάλλον επεξεργασίας το οποίο παρέχεται ή ελέγχεται από τον φορέα του δημόσιου τομέα·

γ)

η πρόσβαση στα δεδομένα και η περαιτέρω_χρήση τους πραγματοποιείται στους φυσικούς χώρους όπου βρίσκεται το ασφαλές περιβάλλον επεξεργασίας σύμφωνα με υψηλά πρότυπα ασφάλειας, εφόσον δεν μπορεί να επιτραπεί η πρόσβαση εξ αποστάσεως χωρίς να τίθενται σε κίνδυνο τα δικαιώματα και τα συμφέροντα τρίτων.

4. Σε περίπτωση περαιτέρω_χρήσης που επιτρέπεται σύμφωνα με την παράγραφο 3 στοιχεία β) και γ), οι φορείς του δημόσιου τομέα επιβάλλουν όρους που διαφυλάσσουν την ακεραιότητα της λειτουργίας των τεχνικών συστημάτων του χρησιμοποιούμενου ασφαλούς περιβάλλοντος επεξεργασίας. Ο φορέας_του_δημόσιου_τομέα διατηρεί το δικαίωμα να επαληθεύει την επεξεργασία, τα μέσα και τα αποτελέσματα της επεξεργασίας δεδομένων που πραγματοποιεί ο περαιτέρω χρήστης για να διαφυλάξει την ακεραιότητα της προστασίας των δεδομένων και διατηρεί το δικαίωμα να απαγορεύει τη χρήση αποτελεσμάτων που περιέχουν πληροφορίες οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο τα δικαιώματα και τα συμφέροντα τρίτων. Η απόφαση απαγόρευσης της χρήσης των αποτελεσμάτων είναι κατανοητή και διαφανής για τον περαιτέρω χρήστη.

5. Εκτός εάν το εθνικό δίκαιο προβλέπει ειδικές διασφαλίσεις σχετικά με τις εφαρμοστέες υποχρεώσεις εμπιστευτικότητας όσον αφορά την περαιτέρω_χρήση δεδομένων που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1, ο φορέας_του_δημόσιου_τομέα εξαρτά τη χρήση δεδομένων που παρέχονται σύμφωνα με την παράγραφο 3 του παρόντος άρθρου από την τήρηση υποχρέωσης εμπιστευτικότητας από τον περαιτέρω χρήστη, η οποία απαγορεύει την αποκάλυψη κάθε πληροφορίας που θέτει σε κίνδυνο τα δικαιώματα και τα συμφέροντα τρίτων και την οποία ο περαιτέρω χρήστης ενδέχεται να έχει αποκτήσει παρά τις ισχύουσες διασφαλίσεις. Απαγορεύεται στους περαιτέρω χρήστες να επαναταυτοποιούν οποιοδήποτε υποκείμενο_των_δεδομένων το οποίο αφορούν τα δεδομένα. Οι περαιτέρω χρήστες λαμβάνουν τεχνικά και επιχειρησιακά μέτρα για να αποτρέπουν την επαναταυτοποίηση και να κοινοποιούν στον φορέα του δημόσιου τομέα κάθε παραβίαση δεδομένων που έχει ως αποτέλεσμα την επαναταυτοποίηση των εκάστοτε υποκειμένων των δεδομένων. Σε περίπτωση της μη εξουσιοδοτημένης περαιτέρω_χρήσης δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα, ο περαιτέρω χρήστης ενημερώνει, χωρίς καθυστέρηση, κατά περίπτωση με τη συνδρομή του φορέα του δημόσιου τομέα, τα νομικά πρόσωπα των οποίων τα δικαιώματα και τα συμφέροντα ενδέχεται να θιγούν.

6. Όταν δεν είναι δυνατό να επιτραπεί η περαιτέρω_χρήση δεδομένων σύμφωνα με τις υποχρεώσεις που ορίζονται στις παραγράφους 3 και 4 του παρόντος άρθρου και δεν υπάρχει νομική βάση για τη διαβίβαση των δεδομένων βάσει του κανονισμού (ΕΕ) 2016/679, ο φορέας_του_δημόσιου_τομέα καταβάλλει κάθε προσπάθεια, σύμφωνα με το ενωσιακό και το εθνικό δίκαιο, να παράσχει συνδρομή στους δυνητικούς περαιτέρω χρήστες για να ζητήσουν τη συγκατάθεση των υποκειμένων των δεδομένων ή την άδεια των κατόχων δεδομένων των οποίων τα δικαιώματα και τα συμφέροντα ενδεχομένως θίγονται από την εν λόγω περαιτέρω_χρήση, εφόσον αυτό είναι εφικτό χωρίς δυσανάλογο φόρτο για τον φορέα του δημόσιου τομέα. Όταν παρέχει την εν λόγω συνδρομή, ο φορέας_του_δημόσιου_τομέα μπορεί να επικουρείται από τους αρμόδιους φορείς που αναφέρονται στο άρθρο 7 παράγραφος 1.

7. Η περαιτέρω_χρήση των δεδομένων επιτρέπεται μόνο με σεβασμό στα δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας. Το δικαίωμα του κατασκευαστή βάσης δεδομένων που προβλέπεται στο άρθρο 7 παράγραφος 1 της οδηγίας 96/9/ΕΚ δεν ασκείται από φορείς του δημόσιου τομέα για να αποτρέψει την περαιτέρω_χρήση δεδομένων ή να περιορίσει την περαιτέρω_χρήση πέραν των ορίων που καθορίζονται από τον παρόντα κανονισμό.

8. Όταν τα δεδομένα που ζητούνται θεωρούνται εμπιστευτικά, σύμφωνα με το ενωσιακό ή το εθνικό δίκαιο περί εμπορικού ή στατιστικού απορρήτου, οι φορείς του δημόσιου τομέα μεριμνούν ώστε τα εμπιστευτικά δεδομένα να μη γνωστοποιούνται ως αποτέλεσμα της χορήγησης άδειας για περαιτέρω_χρήση, εκτός εάν η εν λόγω περαιτέρω_χρήση επιτρέπεται σύμφωνα με την παράγραφο 6.

9. Όταν ένας περαιτέρω χρήστης προτίθεται να διαβιβάσει σε τρίτη χώρα δεδομένα μη προσωπικού χαρακτήρα που προστατεύονται για τους λόγους που αναφέρονται στο άρθρο 3 παράγραφος 1, ενημερώνει τον φορέα του δημόσιου τομέα για την πρόθεσή του να διαβιβάσει τέτοιου είδους δεδομένα και για τον σκοπό της εν λόγω διαβίβασης κατά τον χρόνο υποβολής του αιτήματος για περαιτέρω_χρήση των εν λόγω δεδομένων. Σε περίπτωση περαιτέρω_χρήσης σύμφωνα με την παράγραφο 6 του παρόντος άρθρου, ο περαιτέρω χρήστης, κατά περίπτωση με τη συνδρομή του φορέα του δημόσιου τομέα, ενημερώνει το νομικό πρόσωπο, του οποίου τα δικαιώματα και τα συμφέροντα ενδέχεται να θιγούν, για την εν λόγω πρόθεση, τον σκοπό και τις κατάλληλες διασφαλίσεις. Ο φορέας_του_δημόσιου_τομέα δεν επιτρέπει την περαιτέρω_χρήση, εκτός εάν το νομικό πρόσωπο δώσει άδεια για τη διαβίβαση.

10. Οι φορείς του δημόσιου τομέα διαβιβάζουν εμπιστευτικά δεδομένα μη προσωπικού χαρακτήρα ή δεδομένα που προστατεύονται από δικαιώματα διανοητικής ιδιοκτησίας σε περαιτέρω χρήστη ο οποίος σκοπεύει να διαβιβάσει τα δεδομένα αυτά σε τρίτη χώρα εκτός των χωρών που ορίζονται σύμφωνα με την παράγραφο 12, μόνον εάν ο περαιτέρω χρήστης αναλάβει συμβατική δέσμευση:

α)	να συμμορφώνεται με τις υποχρεώσεις που επιβάλλονται σύμφωνα με τις παραγράφους 7 και 8 ακόμη και μετά τη διαβίβαση των δεδομένων στην τρίτη χώρα· και

β)	να αποδέχεται τη δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους μέλους όπου βρίσκεται ο διαβιβάζων φορέας_του_δημόσιου_τομέα όσον αφορά οποιαδήποτε διαφορά που σχετίζεται με τη συμμόρφωση προς τις παραγράφους 7 και 8.

11. Οι φορείς του δημόσιου τομέα παρέχουν, κατά περίπτωση και στον βαθμό των δυνατοτήτων τους, καθοδήγηση και συνδρομή στους περαιτέρω χρήστες όσον αφορά τη συμμόρφωσή τους με τις υποχρεώσεις που αναφέρονται στην παράγραφο 10 του παρόντος άρθρου.

Για τη συνδρομή στους φορείς του δημόσιου τομέα και τους περαιτέρω χρήστες, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις που καθορίζουν υποδείγματα συμβατικών ρητρών για τη συμμόρφωση με τις υποχρεώσεις της παραγράφου 10 του παρόντος άρθρου. Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 33 παράγραφος 3.

12. Όταν δικαιολογείται λόγω του σημαντικού αριθμού αιτημάτων σε ολόκληρη την Ένωση σχετικά με την περαιτέρω_χρήση δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα σε συγκεκριμένες τρίτες χώρες, η Επιτροπή μπορεί να εκδίδει εκτελεστικές πράξεις με τις οποίες δηλώνει ότι οι νομοθετικές και εποπτικές ρυθμίσεις και οι ρυθμίσεις επιβολής της νομοθεσίας τρίτης χώρας:

α)	διασφαλίζουν την προστασία της διανοητικής ιδιοκτησίας και του εμπορικού απορρήτου με τρόπο που είναι ουσιαστικά ισοδύναμος προς την προστασία που διασφαλίζεται από το ενωσιακό δίκαιο·

β)	εφαρμόζονται και επιβάλλονται αποτελεσματικά· και

γ)	παρέχουν αποτελεσματικά μέσα έννομης προστασίας.

Οι εν λόγω εκτελεστικές πράξεις εκδίδονται σύμφωνα με τη διαδικασία εξέτασης στην οποία παραπέμπει το άρθρο 33 παράγραφος 3.

13. Συγκεκριμένες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης ενδέχεται να θεωρούν ορισμένες κατηγορίες δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα που βρίσκονται στην κατοχή φορέων του δημόσιου τομέα ιδιαιτέρως ευαίσθητες για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου, όταν η διαβίβασή τους σε τρίτες χώρες ενδέχεται να θέσει σε κίνδυνο στόχους δημόσιας πολιτικής της Ένωσης, όπως η ασφάλεια και η δημόσια υγεία, ή ενδέχεται να οδηγήσει σε κίνδυνο αποανωνυμοποίησης ανωνυμοποιημένων δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα. Όταν εκδίδεται τέτοια πράξη, η Επιτροπή εκδίδει κατ’ εξουσιοδότηση πράξεις σύμφωνα με το άρθρο 32 για τη συμπλήρωση του παρόντος κανονισμού με τη θέσπιση ειδικών προϋποθέσεων που ισχύουν για τη διαβίβαση τέτοιων δεδομένων σε τρίτες χώρες.

Οι εν λόγω ειδικές προϋποθέσεις βασίζονται στη φύση των κατηγοριών δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα που προσδιορίζονται στη συγκεκριμένη νομοθετική πράξη της Ένωσης και στους λόγους για τους οποίους οι εν λόγω κατηγορίες θεωρούνται ιδιαιτέρως ευαίσθητες, λαμβανομένων υπόψη των κινδύνων αποανωνυμοποίησης ανωνυμοποιημένων δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα. Δεν εισάγουν διακρίσεις και περιορίζονται στα αναγκαία για την επίτευξη των στόχων δημόσιας πολιτικής της Ένωσης που προσδιορίζονται στην εν λόγω πράξη, σύμφωνα με τις διεθνείς υποχρεώσεις της Ένωσης.

Εάν απαιτείται από συγκεκριμένες νομοθετικές πράξεις της Ένωσης όπως αναφέρονται στο πρώτο εδάφιο, στις ειδικές αυτές προϋποθέσεις μπορεί να περιλαμβάνονται όροι που εφαρμόζονται στη διαβίβαση ή σχετικές τεχνικές ρυθμίσεις, περιορισμοί όσον αφορά την περαιτέρω_χρήση δεδομένων σε τρίτες χώρες ή κατηγορίες προσώπων που δικαιούνται να διαβιβάζουν τα εν λόγω δεδομένα σε τρίτες χώρες ή, σε εξαιρετικές περιπτώσεις, περιορισμοί όσον αφορά τη διαβίβαση δεδομένων σε τρίτες χώρες.

14. Το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο χορηγήθηκε το δικαίωμα περαιτέρω_χρήσης δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα μπορεί να διαβιβάσει τα δεδομένα μόνο στις τρίτες χώρες για τις οποίες πληρούνται οι απαιτήσεις των παραγράφων 10, 12 και 13.

Άρθρο 31

Διεθνής πρόσβαση και διαβίβαση

1. Ο φορέας_του_δημόσιου_τομέα, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο χορηγήθηκε το δικαίωμα περαιτέρω_χρήσης δεδομένων δυνάμει του κεφαλαίου II, ο πάροχος υπηρεσιών διαμεσολάβησης δεδομένων ή η αναγνωρισμένη οργάνωση αλτρουισμού δεδομένων λαμβάνει όλα τα εύλογα τεχνικά, νομικά και οργανωτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων συμβατικών ρυθμίσεων, προκειμένου να εμποδίσει τη διεθνή διαβίβαση δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα που τηρούνται στην Ένωση ή τη διεθνή κρατική πρόσβαση σε αυτά, όταν η εν λόγω διαβίβαση ή πρόσβαση θα μπορούσε να δημιουργήσει σύγκρουση με το δίκαιο της Ένωσης ή με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους, με την επιφύλαξη της παραγράφου 2 ή 3.

2. Κάθε απόφαση δικαστηρίου τρίτης χώρας και κάθε απόφαση διοικητικής αρχής τρίτης χώρας που απαιτεί από φορέα του δημόσιου τομέα, φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο χορηγήθηκε το δικαίωμα περαιτέρω_χρήσης δεδομένων δυνάμει του κεφαλαίου II, πάροχο υπηρεσιών διαμεσολάβησης δεδομένων ή αναγνωρισμένη οργάνωση αλτρουισμού δεδομένων να διαβιβάσει ή να παράσχει πρόσβαση σε δεδομένα μη προσωπικού χαρακτήρα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και τηρούνται στην Ένωση, αναγνωρίζεται ή είναι εκτελεστή κατ’ οποιονδήποτε τρόπο μόνο εάν βασίζεται σε διεθνή συμφωνία, όπως σύμβαση αμοιβαίας δικαστικής συνδρομής, που ισχύει μεταξύ της αιτούσας τρίτης χώρας και της Ένωσης ή σε οποιαδήποτε τέτοια συμφωνία μεταξύ της αιτούσας τρίτης χώρας και κράτους μέλους.

3. Ελλείψει διεθνούς συμφωνίας όπως αναφέρεται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, σε περίπτωση που φορέας_του_δημόσιου_τομέα, φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο χορηγήθηκε το δικαίωμα περαιτέρω_χρήσης δεδομένων δυνάμει του κεφαλαίου II, πάροχος υπηρεσιών διαμεσολάβησης δεδομένων ή αναγνωρισμένη οργάνωση αλτρουισμού δεδομένων είναι αποδέκτης απόφασης δικαστηρίου τρίτης χώρας ή απόφασης διοικητικής αρχής τρίτης χώρας για τη διαβίβαση δεδομένων μη προσωπικού χαρακτήρα που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής του παρόντος κανονισμού και τηρούνται στην Ένωση ή την παροχή πρόσβασης σε αυτά και η συμμόρφωση με την εν λόγω απόφαση θα μπορούσε να συνεπάγεται σύγκρουση του εν λόγω αποδέκτη με το δίκαιο της Ένωσης ή με το εθνικό δίκαιο του οικείου κράτους μέλους, η διαβίβαση των εν λόγω δεδομένων στην εν λόγω αρχή τρίτης χώρας ή η παροχή πρόσβασης σε αυτά πραγματοποιείται μόνο όταν:

α)	το σύστημα της τρίτης χώρας απαιτεί την επεξήγηση των λόγων και της αναλογικότητας της απόφασης αυτής, και απαιτεί η απόφαση αυτή να έχει συγκεκριμένο χαρακτήρα, για παράδειγμα με την απόδειξη επαρκούς δεσμού με συγκεκριμένα ύποπτα πρόσωπα ή παραβάσεις·

β)	η αιτιολογημένη ένσταση του αποδέκτη υπόκειται σε επανεξέταση από αρμόδιο δικαστήριο της τρίτης χώρας· και

γ)

το αρμόδιο δικαστήριο της τρίτης χώρας που εκδίδει την απόφαση ή επανεξετάζει την απόφαση διοικητικής αρχής έχει την εξουσία, βάσει του δικαίου της εν λόγω τρίτης χώρας, να λαμβάνει δεόντως υπόψη τα σχετικά έννομα συμφέροντα του παρόχου των δεδομένων που προστατεύονται βάσει του δικαίου της Ένωσης ή του εθνικού δικαίου του σχετικού κράτους μέλους.

4. Εάν οι προϋποθέσεις που ορίζονται στην παράγραφο 2 ή 3 πληρούνται, ο φορέας_του_δημόσιου_τομέα, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο χορηγήθηκε το δικαίωμα περαιτέρω_χρήσης δεδομένων δυνάμει του κεφαλαίου II, ο πάροχος υπηρεσιών διαμεσολάβησης δεδομένων ή η αναγνωρισμένη οργάνωση αλτρουισμού δεδομένων παρέχει τον ελάχιστο επιτρεπόμενο όγκο δεδομένων ως απάντηση στο αίτημα, βάσει εύλογης ερμηνείας του αιτήματος.

5. Ο φορέας_του_δημόσιου_τομέα, το φυσικό ή νομικό πρόσωπο στο οποίο χορηγήθηκε το δικαίωμα περαιτέρω_χρήσης δεδομένων δυνάμει του κεφαλαίου II, ο πάροχος υπηρεσιών διαμεσολάβησης δεδομένων και η αναγνωρισμένη οργάνωση αλτρουισμού δεδομένων ενημερώνουν τον κάτοχο δεδομένων σχετικά με την ύπαρξη αιτήματος διοικητικής αρχής τρίτης χώρας για πρόσβαση στα δεδομένα του πριν από τη συμμόρφωση με το εν λόγω αίτημα, εκτός από τις περιπτώσεις στις οποίες το αίτημα εξυπηρετεί σκοπούς επιβολής του νόμου και για όσο διάστημα αυτό είναι αναγκαίο για τη διαφύλαξη της αποτελεσματικότητας της δραστηριότητας επιβολής του νόμου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ VIII

Εξουσιοδότηση και διαδικασία επιτροπής

whereas

keyboard_tab Digital Governance Act 2022/0868 EL

Digital Governance Act 2022/0868 EL