keyboard_tab Cyber Resilience Act 2023/2841 PL
BG CS DA DE EL EN ES ET FI FR GA HR HU IT LV LT MT NL PL PT RO SK SL SV print pdf
- 1 Artykuł 3 Definicje
- 2 Artykuł 8 Środki zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni
- 2 Artykuł 13 Misja i zadania CERT-UE
- 1 Artykuł 21 Obowiązki w zakresie zgłaszania incydentów
- 1 Artykuł 23 Zarządzanie poważnymi incydentami
ROZDZIAŁ I
PRZEPISY OGÓLNE
ROZDZIAŁ II
ŚRODKI NA RZECZ WYSOKIEGO WSPÓLNEGO POZIOMU CYBERBEZPIECZEŃSTWA
ROZDZIAŁ III
MIĘDZYINSTYTUCJONALNA RADA DS. CYBERBEZPIECZEŃSTWA
ROZDZIAŁ IV
CERT-UE
ROZDZIAŁ V
OBOWIĄZKI W ZAKRESIE WSPÓŁPRACY I ZGŁASZANIA INCYDENTÓW
ROZDZIAŁ VI
PRZEPISY KOŃCOWE
- podmioty Unii
- sieci i systemy informatyczne
- bezpieczeństwo sieci i systemów informatycznych
- cyberbezpieczeństwo
- kierownictwo najwyższego szczebla
- potencjalne zdarzenie dla cyberbezpieczeństwa
- incydent
- poważny incydent
- incydent w cyberbezpieczeństwie na dużą skalę
- obsługa incydentu
- cyberzagrożenie
- poważne cyberzagrożenie
- podatność
- ryzyko w cyberprzestrzeni
- usługa chmurowa
- unii 44
- cyberbezpieczeństwa 21
- w art 19
- incydentów 18
- ue / 18
- oraz 17
- się 16
- podstawie 15
- cert-ue 15
- dyrektywy 14
- informacji 13
- oznacza 13
- w tym 13
- podmiotu 13
- przypadkach 13
- w zakresie 12
- podmioty_unii 12
- w stosownych 11
- może 11
- w cyberprzestrzeni 11
- iicb 11
- podmiotów 11
- cert-ue 10
- ust 10
- niniejszego 10
- incydentu 10
- mowa 10
- incydent 10
- przez 9
- zarządzania 9
- art 8
- sieci 8
- o których 8
- środki 7
- poziomie 7
- usług 7
- sprawozdanie 7
- wiedzy 7
- podatności 7
- informatycznych 7
- następujące 7
- zdefiniowane 7
- usługi 7
- rozporządzenia 7
- zarządzanie 7
- pkt 6
- które 6
- informacje 6
- współpracy 6
- zwłoki 6
Artykuł 3
Definicje
Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje:
1) | „ podmioty_Unii” oznaczają instytucje, organy i jednostki administracyjne Unii ustanowione Traktatem o Unii Europejskiej, Traktatem o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) lub Traktatem ustanawiającym Europejską Wspólnotę Energii Atomowej lub na podstawie tych traktatów; |
2) | „ sieci_i systemy_informatyczne” oznaczają sieci_i systemy_informatyczne zdefiniowane w art. 6 pkt 1 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
3) | „ bezpieczeństwo_sieci_i systemów_informatycznych” oznacza bezpieczeństwo_sieci_i systemów_informatycznych zdefiniowane w art. 6 pkt 2 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
4) | „ cyberbezpieczeństwo” oznacza cyberbezpieczeństwo zdefiniowane w art. 2 pkt 1 rozporządzenia (UE) 2019/881; |
5) | „ kierownictwo_najwyższego_szczebla” oznacza kierownika odpowiedzialnego, organ zarządzający lub organ ds. koordynacji i nadzoru odpowiedzialne za funkcjonowanie danego podmiotu Unii na najwyższym szczeblu administracyjnym, uprawnionego lub uprawnione do przyjmowania lub zatwierdzania decyzji zgodnie z ustaleniami dotyczącymi zarządzania na wysokim szczeblu danego podmiotu Unii, bez uszczerbku dla formalnych obowiązków innych szczebli kierownictwa w zakresie zgodności i zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni w ramach ich odpowiednich kompetencji; |
6) | „ potencjalne_zdarzenie_dla_cyberbezpieczeństwa” oznacza potencjalne_zdarzenie_dla_cyberbezpieczeństwa zdefiniowane w art. 6 pkt 5 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
7) | „ incydent” oznacza incydent zdefiniowany w art. 6 pkt 6 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
8) | „poważny incydent” oznacza incydent, który powoduje zakłócenie o stopniu przekraczającym zdolność reagowania podmiotu Unii i CERT-UE lub który ma znaczący wpływ na co najmniej dwa podmioty_Unii; |
9) | „ incydent w cyberbezpieczeństwie na dużą skalę” oznacza incydent w cyberbezpieczeństwie na dużą skalę zdefiniowany w art. 6 pkt 7 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
10) | „obsługa incydentu” oznacza obsługę incydentu zdefiniowaną w art. 6 pkt 8 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
11) | „ cyberzagrożenie” oznacza cyberzagrożenie zdefiniowane w art. 2 pkt 8 rozporządzenia (UE) 2019/881; |
12) | „poważne cyberzagrożenie” oznacza poważne cyberzagrożenie zdefiniowane w art. 6 pkt 11 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
13) | „ podatność” oznacza podatność zdefiniowaną w art. 6 pkt 15 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
14) | „ ryzyko_w cyberprzestrzeni” oznacza ryzyko zdefiniowane w art. 6 pkt 9 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
15) | „ usługa_chmurowa” oznacza usługę chmurową zdefiniowaną w art. 6 pkt 30 dyrektywy (UE) 2022/2555. |
Artykuł 8
Środki zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni
1. Bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie do dnia 8 września 2025 r. każdy podmiot Unii pod nadzorem swojego kierownictwa najwyższego szczebla podejmuje odpowiednie i proporcjonalne środki techniczne, operacyjne i organizacyjne, aby zarządzać ryzykiem w cyberprzestrzeni zidentyfikowanym na podstawie Ram oraz aby zapobiec incydentom lub zminimalizować ich skutki. Przy uwzględnieniu najnowszego stanu wiedzy, oraz, w stosownych przypadkach, odpowiednich norm europejskich i międzynarodowych, środki te zapewniają poziom bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych w całym środowisku ICT odpowiedni do istniejącego ryzyka w cyberprzestrzeni. Oceniając proporcjonalność tych środków należycie uwzględnia się stopień narażenia podmiotu Unii na ryzyko_w cyberprzestrzeni, wielkość podmiotu, prawdopodobieństwo wystąpienia incydentów i ich dotkliwość, w tym ich skutki społeczne, gospodarcze i międzyinstytucjonalne.
2. Wdrażając środki zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni, podmioty_Unii uwzględniają co najmniej następujące kwestie:
a) | politykę w zakresie cyberbezpieczeństwa, w tym środki niezbędne do osiągnięcia celów i priorytetów, o których mowa w art. 6 i w ust. 3 niniejszego artykułu; |
b) | politykę analizy ryzyka w cyberprzestrzeni i bezpieczeństwa systemów informatycznych; |
c) | cele strategiczne w zakresie korzystania z usług chmurowych; |
d) | w stosownych przypadkach audyt cyberbezpieczeństwa, który może obejmować ocenę ryzyka w cyberprzestrzeni, podatności i cyberzagrożeń oraz testy penetracyjne przeprowadzane regularnie przez zaufanego usługodawcę z sektora prywatnego; |
e) | wdrożenie zaleceń wynikających z audytów cyberbezpieczeństwa, o których mowa w lit. d), w drodze aktualizacji zasad dotyczących cyberbezpieczeństwa i aktualizacji polityk; |
f) | kwestie organizacyjne dotyczące cyberbezpieczeństwa, w tym wyznaczenie ról i obowiązków; |
g) | zarządzanie aktywami, w tym rejestr zasobów ICT i mapy sieci ICT; |
h) | bezpieczeństwo zasobów ludzkich i kontrolę dostępu; |
i) | bezpieczeństwo operacji; |
j) | bezpieczeństwo łączności; |
k) | nabywanie, rozbudowę i utrzymywanie systemów, w tym polityki postępowania z podatnościami i ich ujawniania; |
l) | w miarę możliwości politykę dotyczącą przejrzystości kodu źródłowego; |
m) | bezpieczeństwo łańcucha dostaw, w tym aspekty związane z bezpieczeństwem relacji między każdym podmiotem Unii a jego bezpośrednimi dostawcami lub usługodawcami; |
n) | obsługę incydentów oraz współpracę z CERT-UE, na przykład stałe monitorowanie bezpieczeństwa i rejestrowanie danych związanych z bezpieczeństwem; |
o) | zarządzanie ciągłością działania, na przykład zarządzanie kopiami zapasowymi i przywracanie normalnego działania po wystąpieniu sytuacji nadzwyczajnej, i zarządzanie kryzysowe; oraz |
p) | promowanie i rozwój programów edukowania, rozwijania umiejętności, podnoszenia świadomości, ćwiczeń i szkoleń w dziedzinie cyberbezpieczeństwa. |
Do celów akapitu pierwszego lit. m) podmioty_Unii uwzględniają podatności charakterystyczne dla każdego bezpośredniego dostawcy i usługodawcy oraz ogólną jakość produktów i praktyk w zakresie cyberbezpieczeństwa stosowanych przez ich dostawców i usługodawców, w tym ich procedury bezpiecznego opracowywania.
3. Podmioty Unii stosują co najmniej następujące szczegółowe środki zarządzania ryzykiem w cyberprzestrzeni:
a) | rozwiązania techniczne umożliwiające pracę zdalną i jej utrzymanie; |
b) | konkretne kroki zmierzające do przejścia na zasady zerowego zaufania; |
c) | stosowanie uwierzytelniania wieloskładnikowego jako normy we wszystkich sieciach i systemach informatycznych; |
d) | wykorzystywanie kryptografii i szyfrowania, w szczególności szyfrowania end-to-end, oraz bezpiecznego podpisu cyfrowego; |
e) | w stosownych przypadkach bezpieczne systemy łączności głosowej, wizualnej i tekstowej oraz bezpieczne systemy łączności w sytuacjach nadzwyczajnych wewnątrz podmiotu Unii; |
f) | proaktywne środki wykrywania i usuwania złośliwego oprogramowania i oprogramowania szpiegującego; |
g) | zabezpieczenie łańcucha dostaw oprogramowania poprzez kryteria regulujące opracowywanie i ocenę bezpiecznego oprogramowania; |
h) | tworzenie i przyjmowanie programów szkoleń w zakresie cyberbezpieczeństwa dla kierownictwa najwyższego szczebla i członków personelu podmiotu Unii, którym powierzono zadanie zapewnienia skutecznego wdrożenia niniejszego rozporządzenia, przy czym te programy szkoleń muszą być współmierne do przewidzianych zadań i oczekiwanych zdolności; |
i) | regularne szkolenia z zakresu cyberbezpieczeństwa dla członków personelu; |
j) | w stosownych przypadkach udział w analizach ryzyka dla wzajemnych połączeń między podmiotami Unii; |
k) | wzmocnienie zasad udzielania zamówień publicznych, aby ułatwić osiągnięcie wysokiego wspólnego poziomu cyberbezpieczeństwa poprzez:
|
Artykuł 13
Misja i zadania CERT-UE
1. Misją CERT-UE jest przyczynianie się do bezpieczeństwa jawnego środowiska ICT wszystkich podmiotów Unii poprzez doradzanie im w zakresie cyberbezpieczeństwa, pomaganie im w zapobieganiu incydentom, wykrywaniu ich, ich obsłudze, łagodzeniu ich skutków, reagowaniu na nie i usuwaniu ich skutków oraz poprzez pełnienie dla tych podmiotów w roli punktu wymiany informacji na temat cyberbezpieczeństwa i koordynacji reakcji na incydenty.
2. CERT-UE gromadzi, analizuje i udostępnia podmiotom Unii informacje na temat cyberzagrożeń, podatności i incydentów dotyczących jawnej infrastruktury ICT oraz zarządza tymi informacjami. Koordynuje reagowanie na incydenty na poziomie międzyinstytucjonalnym i na poziomie podmiotów Unii, również poprzez świadczenie lub koordynowanie specjalistycznej pomocy operacyjnej.
3. Mając na celu pomoc dla podmiotów Unii, CERT-UE wykonuje następujące zadania:
a) | wspiera je we wdrażaniu niniejszego rozporządzenia oraz przyczynia się do koordynacji wdrażania niniejszego rozporządzenia za pomocą środków wymienionych w art. 14 ust. 1 lub poprzez sporządzanie sprawozdań ad hoc, o które zwróci się IICB; |
b) | świadczy standardowe usługi CSIRT dla podmiotów Unii w formie pakietu usług z zakresu cyberbezpieczeństwa opisanych w katalogu usług (zwane dalej „usługami podstawowymi”); |
c) | utrzymuje sieć równorzędnych podmiotów i partnerów w celu wspierania usług określonych w art. 17 i 18; |
d) | zwraca uwagę IICB na wszelkie problemy związane z wdrażaniem niniejszego rozporządzenia oraz z wdrażaniem wytycznych, zaleceń i wezwań do działania; |
e) | na podstawie informacji, o których mowa w ust. 2, przyczynia się w ścisłej współpracy z ENISA do uzyskania orientacji sytuacyjnej w zakresie cyberbezpieczeństwa Unii; |
f) | koordynuje zarządzanie poważnymi incydentami; |
g) | działa po stronie podmiotów Unii jako odpowiednik koordynatora wyznaczonego na potrzeby skoordynowanego ujawniania podatności na podstawie art. 12 ust. 1 dyrektywy (UE) 2022/2555; |
h) | na wniosek podmiotu Unii dokonuje proaktywnego nieinwazyjnego skanowania publicznie dostępnych sieci i systemów informatycznych tego podmiotu Unii. |
W stosownych przypadkach i z zastrzeżeniem odpowiedniej poufności informacje, o których mowa w akapicie pierwszym lit. e), udostępnia się IICB, sieci CSIRT i Centrum Analiz Wywiadowczych Unii Europejskiej (EU INTCEN).
4. CERT-UE może, zgodnie z odpowiednio art. 17 lub 18, współpracować ze stosownymi społecznościami zajmującymi się cyberbezpieczeństwem w Unii i w jej państwach członkowskich, w tym w następujących obszarach:
a) | gotowość, koordynowanie reakcji na incydenty, wymiana informacji i reagowanie w sytuacjach kryzysowych na poziomie technicznym w sprawach związanych z podmiotami Unii; |
b) | współpraca operacyjna dotycząca sieci CSIRT, w tym w odniesieniu do wzajemnej pomocy; |
c) | analiza cyberzagrożeń, w tym orientacja sytuacyjna; |
d) | dowolna kwestia wymagająca fachowej wiedzy technicznej CERT-UE w dziedzinie cyberbezpieczeństwa. |
5. W ramach swoich kompetencji CERT-UE prowadzi zorganizowaną współpracę z ENISA w zakresie budowania zdolności, współpracy operacyjnej i długoterminowych analiz strategicznych cyberzagrożeń zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2019/881. CERT-UE może współpracować z Europejskim Centrum ds. Walki z Cyberprzestępczością przy Europolu i wymieniać się z nim informacjami.
6. CERT-UE może świadczyć następujące usługi nie opisane w jego katalogu usług (zwane dalej „usługami płatnymi”):
a) | usługi wspierające cyberbezpieczeństwo środowiska ICT podmiotów Unii inne niż usługi określone w ust. 3, na podstawie umów o gwarantowanym poziomie usług i z zastrzeżeniem dostępnych zasobów, w szczególności szeroko zakrojone monitorowanie sieci, w tym stanowiące pierwszą linię obrony, całodobowe monitorowanie pod kątem poważnych cyberzagrożeń; |
b) | usługi wspierające operacje lub projekty w zakresie cyberbezpieczeństwa podmiotów Unii inne niż usługi zapewniające ochronę ich środowiska ICT, na podstawie pisemnych umów i po uprzednim zatwierdzeniu przez IICB; |
c) | na wniosek – proaktywne skanowanie sieci i systemów informatycznych danego podmiotu Unii w celu wykrycia podatności o potencjalnym znaczącym wpływie; |
d) | usługi wspierające bezpieczeństwo środowiska ICT świadczone na rzecz organizacji niebędących podmiotami Unii, lecz ściśle współpracujących z podmiotami Unii, na przykład ze względu na powierzone im zadania lub obowiązki na mocy prawa Unii, na podstawie pisemnych umów i po uprzednim zatwierdzeniu przez IICB. |
W odniesieniu do akapitu pierwszego lit. d) po uprzednim zatwierdzeniu przez IICB CERT-UE może w drodze wyjątku zawierać umowy o gwarantowanym poziomie usług z podmiotami innymi niż podmioty_Unii.
7. CERT-UE organizuje ćwiczenia w zakresie cyberbezpieczeństwa i może w nich uczestniczyć lub zalecać uczestnictwo w istniejących ćwiczeniach, w stosownych przypadkach w ścisłej współpracy z ENISA, w celu testowania poziomu cyberbezpieczeństwa podmiotów Unii.
8. CERT-UE może udzielać pomocy podmiotom Unii w razie incydentów w sieciach i systemach informatycznych przetwarzających EUCI, o ile zainteresowane podmioty_Unii wyraźnie się o to zwrócą zgodnie ze swoimi odpowiednimi procedurami. Udzielanie pomocy przez CERT-UE na podstawie niniejszego ustępu pozostaje bez uszczerbku dla mających zastosowanie przepisów dotyczących ochrony informacji niejawnych.
9. CERT-UE informuje podmioty_Unii o swoich procedurach i procesach obsługi incydentów.
10. CERT-UE dostarcza, z zachowaniem wysokiego poziomu poufności i wiarygodności, za pomocą odpowiednich mechanizmów współpracy i podległości służbowej, istotnych i zanonimizowanych informacji o poważnych incydentach i sposobie ich obsługi. Informacje te włącza się do sprawozdania, o którym mowa w art. 10 ust. 14.
11. CERT-UE w ścisłej współpracy z EIOD wspiera zainteresowane podmioty_Unii w obsłudze incydentów powodujących naruszenie danych osobowych, bez uszczerbku dla właściwości i zadań EIOD jako organu nadzorczego zgodnie z rozporządzeniem (UE) 2018/1725.
12. CERT-UE może, na wyraźny wniosek jednostek podmiotów Unii zajmujących się poszczególnymi politykami, zapewnić doradztwo techniczne lub wkład techniczny w odpowiednich kwestiach dotyczących polityki.
Artykuł 21
Obowiązki w zakresie zgłaszania incydentów
1. Incydent uznaje się za znaczący, jeżeli:
a) | spowodował lub może spowodować dotkliwe zakłócenia operacyjne w funkcjonowaniu lub straty finansowe dla danego podmiotu Unii; |
b) | wpłynął lub może wpłynąć na inne osoby fizyczne lub prawne, powodując znaczne szkody majątkowe i niemajątkowe. |
2. Podmioty Unii przedkładają CERT-UE:
a) | bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu 24 godzin od powzięcia wiedzy o znaczącym incydencie – wczesne ostrzeżenie, w którym w stosownych przypadkach wskazuje się, że znaczący incydent został przypuszczalnie wywołany działaniem bezprawnym lub działaniem w złym zamiarze lub że mógł wywrzeć wpływ międzyinstytucjonalny lub transgraniczny; |
b) | bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu 72 godzin od powzięcia wiedzy o znaczącym incydencie – zgłoszenie incydentu, w stosownych przypadkach wraz z aktualizacją informacji, o których mowa w lit. a), i ze wskazaniem wstępnej oceny znaczącego incydentu, w tym jego dotkliwości i skutków, a w stosownych przypadkach także oznak naruszenia integralności systemu; |
c) | na wniosek CERT-UE – sprawozdanie okresowe na temat odpowiednich aktualizacji statusu; |
d) | nie później niż miesiąc po zgłoszeniu incydentu na podstawie lit. b) – sprawozdanie końcowe zawierające następujące elementy:
|
e) | jeżeli incydent nie zakończył się w terminie składania sprawozdania końcowego, o którym mowa w lit. d) – sprawozdanie z postępu prac w danym momencie oraz sprawozdanie końcowe w terminie jednego miesiąca od zakończenia przez nie obsługi incydentu. |
3. Podmiot Unii bez zbędnej zwłoki, a w każdym razie w ciągu 24 godzin od powzięcia wiedzy o znaczącym incydencie, informuje o wystąpieniu znaczącego incydentu wszelkie stosowne odpowiedniki krajowe, o których mowa w art. 17 ust. 1, w państwie członkowskim, w którym podmiot ten ma siedzibę.
4. Podmioty Unii zgłaszają między innymi wszelkie informacje umożliwiające CERT-UE określenie wszelkiego wpływu międzyinstytucjonalnego, wpływu na przyjmujące państwo członkowskie lub transgranicznego wpływu znaczącego incydentu. Bez uszczerbku dla art. 12 samo zgłoszenie nie nakłada na podmiot Unii zwiększonej odpowiedzialności.
5. W stosownych przypadkach podmioty_Unii bez zbędnej zwłoki powiadamiają użytkowników sieci i systemów informatycznych, których dotyczy incydent, lub użytkowników innych elementów środowiska ICT, których potencjalnie dotyczy znaczący incydent lub poważne cyberzagrożenie, oraz którzy w stosownych przypadkach mają potrzebę podjęcia środków łagodzących, o wszelkich środkach lub środkach zaradczych, które użytkownicy ci mogą zastosować w reakcji na ten incydent lub to zagrożenie. w stosownych przypadkach podmioty_Unii informują tych użytkowników o samym poważnym cyberzagrożeniu.
6. Jeżeli znaczący incydent lub poważne cyberzagrożenie mają wpływ na sieć i system informatyczny lub element środowiska ICT podmiotu Unii, które jest celowo powiązane ze środowiskiem ICT innego podmiotu Unii, CERT-UE wydaje stosowne ostrzeżenie dotyczące cyberbezpieczeństwa.
7. Podmioty Unii, na wniosek CERT-UE, przekazują mu bez zbędnej zwłoki informacje cyfrowe wygenerowane w wyniku korzystania z urządzeń elektronicznych uczestniczących w incydentach, które u nich wystąpiły. CERT-UE może dodatkowo sprecyzować, jakiego rodzaju informacji cyfrowych potrzebuje do celów orientacji sytuacyjnej i zareagowania na incydenty.
8. Co trzy miesiące CERT-UE przedkłada IICB, ENISA, EU INTCEN i sieci CSIRT sprawozdanie podsumowujące zawierające zanonimizowane i zagregowane dane dotyczące znaczących incydentów, incydentów, cyberzagrożeń, potencjalnych zdarzeń dla cyberbezpieczeństwa i podatności na podstawie art. 20 oraz znaczących incydentów zgłoszonych na podstawie ust. 2 niniejszego artykułu. To sprawozdanie podsumowujące stanowi wkład w przedstawiane co dwa lata sprawozdanie na temat stanu cyberbezpieczeństwa w Unii przyjmowane na podstawie art. 18 dyrektywy (UE) 2022/2555.
9. Do dnia 8 lipca 2024 r. IICB wyda wytyczne lub zalecenia doprecyzowujące zasady składania, format i treść zgłoszeń na podstawie niniejszego artykułu. Przygotowując takie wytyczne lub zalecenia, IICB uwzględnia wszelkie akty wykonawcze przyjęte na podstawie art. 23 ust. 11 dyrektywy (UE) 2022/2555 określające rodzaj informacji, format i procedurę zgłoszeń. CERT-UE rozpowszechnia odpowiednie szczegółowe informacje techniczne w celu umożliwienia proaktywnego wykrywania incydentów, reagowania na nie lub wprowadzania środków łagodzących ich skutki przez podmioty_Unii.
10. Obowiązki w zakresie zgłaszania incydentów określone w niniejszym artykule nie obejmują:
a) | EUCI; |
b) | informacji, których dalsze rozpowszechnianie zostało wykluczone za pomocą widocznego oznakowania, chyba że wyraźnie zezwolono na ich wymianę z CERT-UE. |
Artykuł 23
Zarządzanie poważnymi incydentami
1. Aby wspierać na poziomie operacyjnym skoordynowane zarządzanie poważnymi incydentami mającymi wpływ na podmioty_Unii oraz przyczyniać się do regularnej wymiany istotnych informacji między podmiotami Unii i z państwami członkowskimi, IICB ustanawia na podstawie art. 11 lit. q) plan zarządzania kryzysami w cyberprzestrzeni oparty o działania, o których mowa w art. 22 ust. 2, w ścisłej współpracy z CERT-UE i ENISA. Plan zarządzania kryzysami w cyberprzestrzeni obejmuje co najmniej następujące elementy:
a) | ustalenia dotyczące koordynacji i przepływu informacji między podmiotami Unii na potrzeby zarządzania poważnymi incydentami na poziomie operacyjnym; |
b) | wspólne obowiązujące procedury działania (SOP); |
c) | wspólną taksonomię dotkliwości poważnych incydentów i punktów wywołujących kryzys; |
d) | regularne ćwiczenia; |
e) | kanały bezpiecznej komunikacji, które mają być używane. |
2. Przedstawiciel Komisji w IICB, z zastrzeżeniem planu zarządzania kryzysami w cyberprzestrzeni ustanowionego na podstawie ust. 1 niniejszego artykułu i bez uszczerbku dla art. 16 ust. 2 akapit pierwszy dyrektywy (UE) 2022/2555, jest punktem kontaktowym do celów wymiany z EU-CyCLONe istotnych informacji dotyczących poważnych incydentów.
3. CERT-UE koordynuje pomiędzy podmiotami Unii zarządzanie poważnymi incydentami. Prowadzi rejestr dostępnej fachowej wiedzy technicznej, która może być potrzebna, aby zareagować na incydenty w przypadku poważnych incydentów, oraz wspiera IICB w koordynowaniu planów zarządzania kryzysami w cyberprzestrzeni opracowywanych przez podmioty_Unii na wypadek poważnych incydentów, o których to planach mowa w art. 9 ust. 2.
4. Podmioty Unii wnoszą wkład w tworzenie rejestru fachowej wiedzy technicznej, udostępniając aktualizowany co roku wykaz ekspertów dostępnych w ich odpowiednich organizacjach, z wyszczególnieniem ich konkretnych umiejętności technicznych.
ROZDZIAŁ VI
PRZEPISY KOŃCOWE
whereas